Βουβαμάρα. Αυτή είναι η απάντηση του προέδρου της ΕΟΚ και των συνεργατών του σε όλα όσα συμβαίνουν γύρω από την Εθνική ομάδα. Δεν τόλμησε να πει λέξη. Δεν απάντησε στην επιστολή των πέντε διεθνών προς τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Αθλητισμού, δεν σχολίασε τη διαιτησία, δεν εξήγησε την ανεξήγητη απουσία του Ουόκαπ, που με ελληνικό διαβατήριο και καλή αγωνιστική κατάσταση… δεν επιλέχθηκε.
Δεν έχει τι να πει. Θα παραδεχτεί το αυτονόητο; Όχι. Θα έρθει σε ρήξη με τους διεθνείς, των οποίων τα παράπονα είναι τεκμηριωμένα; Αδύνατον. Θα τους «τιμωρήσει» επειδή τόλμησαν να μιλήσουν θεσμικά και υπεύθυνα, ενώ φορούν τη φανέλα με το εθνόσημο; Ούτε αυτό μπορεί να το σηκώσει.
Όπως ακριβώς δεν διοικεί αλλά διαχειρίζεται «καταστάσεις», έτσι και τώρα επιλέγει τη σιωπή. Και η σιωπή, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για το ελληνικό μπάσκετ, είναι συνενοχή.
Ο Λιόλιος κάθισε αναπαυτικά στο κάθισμά του στο ΟΑΚΑ, παρακολουθώντας αμέτοχος. Ούτε μια φράση. Ούτε μια λέξη. Η ΕΟΚ κρύφτηκε. Και όταν αποφασίσουν αυτοί που πρέπει πως «ξεχάστηκαν» όλα, τότε θα ξαναμιλήσουν. Για κάτι χωρίς αξία. Για να φτιάξουν εντυπώσεις. Για να προλάβουν το επόμενο σφάλμα που – με αυτούς στο τιμόνι – έρχεται.
Το ερώτημα παραμένει: Μπορεί το ελληνικό μπάσκετ να πορεύεται με προέδρους που σωπαίνουν όταν ο τόπος τους φωνάζει;
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Αναρτήσεις
