Τι έβαλαν στην ...κωλότσεπη των διαιτητών του χθεσινού τελικού (φωτογραφία - ντοκουμέντο)

Στο χθεσινό τελικό Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός αλλά και στον μικρό τελικό Πανιώνιος - ΠΑΟΚ μας έκανε εντύπωση ένα σηματάκι στην εμφάνιση των διαιτητών. Για όσους δεν το "έπιασαν" χθες ερχόμαστε εμείς για να το επισημάνουμε καθώς...

ο Ηλίας Καφφές έκλεισε χορηγία για τους τελικούς με την καφετέρια "Μίκελ". Για όσους δεν γνωρίζουν Τα καφέ Mikel ξεκίνησαν από τη Λάρισα, κατέκτησαν τη Βόρεια Ελλάδα και πραγματοποιούν σήμερα κάθοδο στην πρωτεύουσα και την υπόλοιπη χώρα. Ηδη λειτουργούν 60 καταστήματα σε όλη τη χώρα.
Ολα άρχισαν από την Κρήτη. Συγκεκριμένα από τη Σφάκα Σητείας. Ο Μιχάλης Κυριακάκης, αστυνομικός, πήρε μετάθεση για την Ελασσόνα. Γνώρισε, ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τη Μαρία Αργύρη και πήγαν στη Λάρισα. Εκαναν οικογένεια μεγάλη, με στερήσεις, αλλά πήραν και παίρνουν περισσότερες χαρές. Δέκα παιδιά δεν είναι και λίγα. Δεν θέλουν όμως και πολλά. «Μεγαλώσαμε με τα ρούχα των μεγαλύτερων αδελφών μας», λέει ο Λευτέρης Κυριακάκης.

Ο Λευτέρης είναι το 10άρι της οικογένειας. Αν η οικογένειά του ήταν ποδοσφαιρική ομάδα, θα έπαιζε λίμπερο. Σε μια σχεδόν ιατροκρατούμενη παρέα αδελφών, ο Λευτέρης, 35 ετών σήμερα, λοξοδρόμησε. Για Ιατρική πήγαινε κι εκείνος, με σκοπό να σπουδάσει στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε όμως τους δρόμους του καφέ. Φουνταριστός σε μια δουλειά για την οποία δεν είχε ιδέα. Στην αρχή σερβίριζε. Μετά πέρασε σε άλλα πόστα. Πάντα με κεραίες τεντωμένες. Ρουφούσε σαν σφουγγάρι. Θα μπορούσε να ήταν σαν τον Αλφρέντο Λιγκουίνι στον αριστοτεχνικό «Ρατατούη», κάνοντας πειραματισμούς ώς το ξημέρωμα και πάλι από την αρχή.

Τα πράγματα μπορεί να μην έγιναν έτσι όπως στην ταινία κινουμένων σχεδίων (εκεί τα νήματα κινούσε ένας συμπαθής αρουραίος που λάτρευε τη μαγειρική), όμως ο Κυριακάκης είχε συναντήσει το πάθος της ζωής του: τον καφέ. Στα 23 του ήταν ιδιοκτήτης νυχτερινού κέντρου και δύο καφέ στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του ήταν κάθετος. Ηθελε να γίνει γιατρός. Τα πουλάει όλα, επιστρέφει στη Λάρισα και το 2008 ανοίγει το πρώτο Mikel.

Είχε αποκρυσταλλωμένη εικόνα για εκείνο που ήθελε να κάνει και να προσφέρει. Και αποτυπώνεται στο τρίπτυχο: καφέδες από καλά χαρμάνια, φρέσκες συνταγές, ουσιαστικό σέρβις.

Η δραστηριοποίηση στον χώρο της καφεστίασης είναι - κατά τον Λευτέρη Κυριακάκη - ταπεινή εργασία. «Σπανίζει η εξυπηρέτηση με ευγένεια, σεμνότητα. Η επικρατούσα τάση είναι λες και κάνουμε χάρη στον πελάτη και όχι εξυπηρέτηση».

Σύντομα τα καφέ του κατακτούν τη Βόρεια Ελλάδα και πραγματοποιούν την κάθοδό τους στην Αθήνα και την υπόλοιπη χώρα. Τα καταστήματά του βρίσκονται σε σημεία με κίνηση. Οχι σε πλατείες ή πεζόδρομους. Πάνω στον δρόμο, σε λεωφόρους. Από επιλογή. Ακόμη και τα μπαρ δεν είναι στο βάθος των μαγαζιών αλλά μπροστά, στη βιτρίνα. «Για να ικανοποιώ και την ανάγκη των περαστικών», τονίζει ο κ. Κυριακάκης.

Το Mikel δεν είναι ξένος τίτλος. Είναι αρκτικόλεξο που σχηματίζεται από τα αρχιγράμματα του ονόματός του και των ονομάτων των δύο αδελφών του, του Μιχάλη και του Κυριάκου, με τους οποίους δουλεύει μαζί. Είναι και ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και αναγνώρισης των προσπαθειών του 82 ετών σήμερα πατέρα του, του ολιγόλογου και τσεκουράτου Μιχάλη Κυριακάκη, μαζί με το φιλοτεχνημένο πορτρέτο που πάτερ φαμίλια στο λογότυπο.

Μιλάει γρήγορα, ακούω κόσμο να μπαινοβγαίνει στο γραφείο του, εκείνος όμως δεν διακόπτει ούτε μια φορά την τηλεφωνική κουβέντα μας.

Αισθάνεται άβολα να μιλάει μόνον εκείνος για τα Mikel. Το καλύτερο θα ήταν, λέει ευγενικά, να μιλούσα και με τα αδέλφια του, με κάποιους από τους εργαζομένους. Για τον Κυριακάκη τα καταστήματα Mikel δεν είναι εκείνος αλλά οι εργαζόμενοι σε αυτά. Χάρη σ' εκείνους υπάρχουν. Το εννοεί. Και όταν τον ρωτώ αν τους γνωρίζει όλους απαντά καταφατικά διευκρινίζοντας - και με δόση ενοχής - ότι έχει χάσει λίγο τον λογαριασμό, κυρίως με το ραγδαίο άνοιγμα πολλών καφέ το τελευταίο διάστημα. Εκείνους που απασχολούνται στα περίπου 12 ιδιόκτητα Mikel (καμιά τριανταριά είναι φραντσάιζ) τούς ξέρει με τα μικρά τους.

Τον Σεπτέμβριο του 2009 ανέκοψε την ανάπτυξη της αλυσίδας καφέ. Για να υποστηρίξει τα Mikel του, δημιούργησε την εταιρεία Georgia (από τη μητέρα του). Μια κάθετη μονάδα παραγωγής γλυκών, παγωτών, κέικ, μπισκότων και εκπαίδευσης προσωπικού, η οποία ελέγχει ταυτόχρονα και την ποιότητα των καφέ. Επέλεξε να φρενάρει την εξάπλωση των Mikel για να μπορεί να είναι αξιόπιστος και ό,τι προσφέρει να είναι ποιοτικά ελεγμένο.