Τρέχει και δεν φθάνει ο Ηλίας Καφφές!!! (πως τον λεν, πως τον λεν τον ποταμό, Πηνείο...)

Υψηλοί είναι τις τελευταίες εβδομάδες οι παλμοί του Ηλία Καφφέ, καθώς τον βλέπουμε να τρέχει και να μην φθάνει!!! Αναφερόμαστε στον πρώην πρόεδρο της ΟΔΚΕ, που εκδιώχθηκε κακήν - κακώς και μάλιστα με τον πιο σκληρό τρόπο, τον δικαστικό, από τη θέση του προέδρου.  Πάνε αυτά, περάσανε...
Ο άνθρωπος επέστρεψε στο φυσικό του χώρο, τον στίβο.

Αυτόν αγάπησε και εκεί μένει.

Από το χώρο της διαιτησίας πέρασε μεν, αλλά δεν έκανε δουλειά.

Ξεκίνησε ως βασιλακοπουλικότερος του Βασιλακόπουλου και κατέληξε, όταν του γύρισε την πλάτη, πολέμιος του Βασιλακόπουλου.

Γνωστά είναι όλα αυτά.

Αλλά η καρεκλίτσα είναι γλυκιά και η εξουσία λες και έχει μέλι. Κολλάς...

Έκανε εξυπηρετήσεις ως πρόεδρος σε συνδέσμους και διαιτητές και αδίκησε κατάφωρα ανθρώπους που βρέθηκαν απέναντί του.

Γι' αυτό και κάποιοι λίγοι πίνουν νερό στο όνομά του και κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να τον ακούν.

Για εμάς ο Καφφές ήταν μια περίπτωση διοικητικά και οργανωτικά αδιάφορη, που κατάφερνε να επιβιώνει κάνοντας σλάλομ.

Για σκιέρ ήταν μια χαρά, αλλά για πρόεδρος άστα να πάνε.

Έδιωχνε άμεσους συνεργάτες του όταν υπήρχε αντίδραση, αλλά όταν έβλεπε τα δύσκολα τους ζητούσε να επιστρέψουν.

Αλλά κι αυτοί μόλις άκουγαν για εξουσία ...πάταγαν γκάζι.

Έτσι, είμαστε. Στον Έλληνα δώστου θέσεις και γαλόνια και πάρτου την ψυχή.

Έστω κι αν παραμένει μια απλή "γλάστρα".

Αλλά και δημιούργησε σχέσεις με ανθρώπους, τους οποίους δεν ήθελε να βλέπει πριν.

Πως λέμε "ο εχθρός του εχθρού μου είναι δυο φορές φίλος μου;"

Σ' έναν πόλεμο συμμαχείς με τον εχθρό του εχθρού σου, παρ' ότι δεν τον έχεις σε υπόληψη για να σου κάνει τη βρώμικη δουλειά.

Στη φαρέτρα του νόμιζε ότι είχε δυο - τρία βέλη, αλλά αποδείχθηκαν σπασμένα όταν προσπάθησε να τα τοποθετήσει στον τόξο.

Αλλά αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν και όλοι μας θα τον θυμόμαστε με ανάμικτα συναισθήματα.

Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα του τρεξίματος που σας είπαμε.

Όπως θα γνωρίζετε, ο Καφφές παραιτήθηκε από πρόεδρος των παλαιμάχων του στίβου μόνο στα λόγια.

Μετά τη ΓΣ για την εκλογή του νέου ΔΣ πήγε στο σταθμό Λαρίσης και πέταξε μια μακακία: "Εις ένδειξη στεναχώριας και θλίψης θα παραιτηθώ από πρόεδρος απ' όλα τα σωματεία με τα οποία έχω σχέση!"

Εντάξει, είπε κι αυτός μια κουβέντα, το πήρατε και εσείς τοις μετρητοίς.

Είναι δυνατό ένας άνθρωπος που τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν πρωταγωνιστής να γίνει κομπάρσος;

Νούμερο 1 ήταν στη διαιτητική ιεραρχία και έπλεε μέσα στην ασυλία που του έδινε ο "μεγάλος" και θα πάει να γίνει μέλος;

Γίνονται αυτά τα πράγματα; Σοβαροί να είμαστε...

Οι Ασλανίδης ας πούμε, που τον ανέσυρε από το πουθενά ο Καφφές, θα επανέλθει στην αρχική του θέση!

Όπως και ο Νικολούλης, που νόμιζε ότι ήταν διαιτητής της Α1! Γελάνε και τα μπάζα δηλαδή...

Πρόεδρος των παλαιμάχων του στίβου Λάρισας παραμένει ο Λιάκος και θα παραμείνει εις τους αιώνες των αιώνων. Και στο μπριτζ ή όπου αλλού τον φωτίσει ο Θεός.

Διοργάνωσε, λοιπόν, μαζί με τον δήμαρχο Λαρίσης μια δράση «Τρέχουμε στον Πηνειό» αλλά και τα Ρήγεια μαζί με τον δήμο Ρήγα Φεραίου.

Για να τον βοηθήσουμε μάλιστα, θα το διαφημίσουμε με σύνθημα "Τρέχουμε όλοι μαζί με τον Ηλία".