Δεν ήξεραν που ...πατούσαν και που βρισκόντουσαν οι τρεις διαιτητές!!! (μέγα θέμα...)

Οι τρεις διαιτητές στο μπάσκετ αναμφίβολα αποτελούν εξέλιξη του αθλήματος, γι’ αυτό άλλωστε και τους βλέπουμε σε μεγάλες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις αλλά και στα δύο κορυφαία εγχώρια πρωταθλήματα.


Ο ορισμός τους σε αγώνα της ΕΣΚΑΣΕ θα αποτελούσε αναμφίβολα ένα πολύ θετικό στοιχείο αν δεν γινόταν σε εντελώς λανθασμένο ταϊμιγκ.

Προτίμησα να γράψω αυτό το κείμενο εκ των υστέρων, όχι για να μιλήσω εκ του ασφαλούς, αλλά γιατί δεν ήθελα να ‘φουντώσει’ το κλίμα του τελικού 48 ώρες πριν την διεξαγωγή του, αλλά και για να διαπιστώσω αν γίνονται…θαύματα στην εποχή μας!

Τελικά, τα πράγματα κύλησαν όπως τα περίμενα όχι μόνο εγώ, αλλά και ο περισσότερος κόσμος που ασχολείται με το μπάσκετ. Θαύμα δεν έγινε τελικά, καθώς δεν θα μπορούσε σε μια…νύχτα διαιτητές που δεν είχαν σφυρίξει ποτέ σε τριάδα να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις, με αποτέλεσμα να παρακολουθήσουμε ένα αγώνα που ιδίως στο πρώτο ημίχρονο, οι διαιτητές περισσότερο έψαχναν να βρουν τις θέσεις τους παρά ήταν στο συγκεντρωμένοι στον τελικό, χάνοντας φάσεις. Είναι εντελώς διαφορετική η μηχανική των τριών διαιτητών και οι θέσεις που παίρνουν πάνω στο γήπεδο, που τους δημιούργησε περισσότερα προβλήματα παρά τους έδωσε λύσεις.

Για να μην παρεξηγηθούμε. Σε καμιά περίπτωση η διαιτησία δεν έκρινε τον χθεσινό αγώνα, αυτό που κρίνουμε είναι τη στιγμή και τον αγώνα που επιλέχθηκε να γίνει αυτό το πείραμα.

Δεν νομίζω να είχε κανείς αντίρρηση, αν από την αρχή του πρωταθλήματος ορίζονταν ένα παιχνίδι σε κάθε αγωνιστική που θα είχε τριάδα διαιτητών, με ‘δασκάλους’ τους Παντελίδη-Κοτσιμπό-Ντάνο που έχουν την ανάλογη εμπειρία. Έτσι, θα μπορούσαν να είχαν προσαρμοστεί οι ρέφερι σε ένα βάθος 22 αγώνων και να φτάναμε ομαλά σε μια αντίστοιχη κατάσταση στους τελικούς του πρωταθλήματος.

Δεν νομίζω να έγινε ποτέ ένα σεμινάριο για να δουν και να μάθουν οι διαιτητές των τοπικών πρωταθλημάτων τη μηχανική των τριών σε ένα αγώνα, ούτε βέβαια να υπήρξε ποτέ και η ανάλογη ενημέρωση των προπονητών και των ομάδων.

Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για μια σειρά τελικών που η διαιτησία στάθηκε στο ύψος της. Στον πρώτο τελικό δε, πριν από 15 μέρες στη Θήβα, Κοτσιμπός και Κάλφα είχαν δώσει ρεσιτάλ. Για ποιο λόγο λοιπόν να παρθεί ένα τέτοιο ρίσκο σε μια τόσο σημαντική στιγμή του πρωταθλήματος;

Ο ρόλος του διαιτητή είναι πολύ σημαντικός στην εξέλιξη ενός αγώνα. Όταν ένα πρωτάθλημα διεξάγεται με δύο διαιτητές και όλοι είναι προσαρμοσμένοι σε συγκεκριμένους κανόνες και καταστάσεις δεν μπορείς σε μια στιγμή να ανατρέπεις τα πάντα. Αν ήταν τόσο εύκολο, να σφυρίξουν τρεις διαιτητές αντί για δύο, αν ο ρόλος τους δεν ήταν κομβικός για την εξέλιξη ενός αγώνα, θα μπορούσαμε να διαλέγαμε από την…αλάνα και να μην γινόταν καν ορισμός. Αν οι όσο το δυνατόν περισσότεροι διαιτητές σε ένα αγώνα αποτελούσαν εγγύηση για να μην γίνονται λάθη, θα έβαζαν και περισσότερους από τρεις, αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα…

Και κάτι τελευταίο για την Επιτροπή Διαιτησίας, την ΕΣΚΑΣΕ και γενικά όλους τους φορείς του τοπικού μπάσκετ. Η κριτική από αυτή την ιστοσελίδα να ξέρετε ότι πάντα είναι καλόπιστη με γνώμονα το καλύτερο αύριο για το άθλημα, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως η κάθε άποψη που εκφράζεται από εδώ είναι σώνει και καλά η σωστή. Μην ψάχνετε λοιπόν να βρείτε αν κρύβεται κάτι πίσω από τις λέξεις, γιατί θα είναι τσάμπα κόπος…

Πηγή: Eviabasket