Τα μεγάλα λάθη των Γκόντα, Φούφη... (διαφωνούμε οριζόντια και κάθετα)

Κακά τα ψέματα, η πλειονότητα των διαιτητών δεν είναι μαθημένοι από το να κάνουν δηλώσεις και να δίνουν συνεντεύξεις, δεδομένου ότι στο χώρο της διαιτησίας υπάρχει εσωστρέφεια.
Αυτή αντιμετωπίσαμε και εμείς στα πρώτα χρόνια που δημιουργήσαμε τους Γκρίζους Λύκους, όπως βέβαια και την κακοπιστία λόγω των πιέσεων που δεχόντουσαν πολλοί ρέφερις από τα μέλη της ΚΕΔ, τα οποία ανέφεραν: "Μην μιλάτε με τους Γκρίζους Λύκους..."

Από τότε και μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά πράγματα και έχει σφυρηλατηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης με την συντριπτική πλειονότητα των διαιτητών.

By the way, εμείς θέλαμε απλά να εντοπίσουμε ότι οι Γκόντας, Φούφης δεν μπήκαν στην καρδιά του διαιτητικού προβλήματος και απλά πέρασε προς τα έξω ότι πρόκειται για ένα προσωπικό πρόβλημα που προέκυψε. 

Πρωτίστως οι δηλώσεις του Θεσσαλονικιού, σύμφωνα με τις οποίες «έχουν κάνει ζημιά σε μένα και την οικογένεια μου», είναι πέρα ως πέρα λάθος και προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Έχασε το δίκιο του ο Γιάννης με τη συγκεκριμένη δήλωση, διότι τα μεγάλα προβλήματα είναι αλλού.

Είναι ότι η διαιτησία δεν είναι επαγγελματική, όπως το πρωτάθλημα της Α1, είναι ότι τα μέλη της ΚΕΔ ασχολούνται χωρίς να λαμβάνουν κάτι που αποτελεί γι' αυτούς (φθηνή) δικαιολογία στα όποια λάθη.

Είναι το περίφημο θέμα του τρόπου της αξιολόγησης που γίνεται, αλλά και της (μη) εκπαίδευσης των διαιτητών. 

Να συνεχίζουμε; Είναι η παρέμβαση της ΕΟΚ στα διαιτητικά θέματα, είναι τα λίγα - σχετικά - χρήματα που λαμβάνουν οι ρέφερις σε όλες τις κατηγορίες.

Αλλά είναι και η κακή νοοτροπία πολλών διαιτητών, οι οποίοι έχουν τη διαιτησία ως πάρεργη μη δίνοντας σημασία στη φυσική τους κατάσταση, στην ψυχολογία και βέβαια στην εκπαίδευσή τους. 

Κάποιοι είναι υπέρβαροι, άλλοι τρέχουν μόνο πριν τα αγωνιστικά τεστ, άλλοι ψιλοδιαβάζουν πριν τις εξετάσεις κι άλλοι δεν έχουν παρακολουθήσει ποτέ στο video τις κινήσεις τους, τη συμπεριφορά τους αλλά και τα σφυρίγματά τους στους αγώνες!!!

Δεν έχουν κάνει preview σε αγώνες για να γνωρίζουν πως κινούνται οι παίκτες, ποιοι συνηθίζουν το flopping κ.α.

Αυτά είναι τα ουσιώδη σημεία που έπρεπε οι δύο διαιτητές να "στιγματίσουν" στις συνεντεύξεις τους, ως Ευρωλιγκαίοι, οι οποίοι έχουν άλλες παραστάσεις και διαφορετική διαιτητική κουλτούρα απ' ότι με τους μη διεθνείς.

Το συναίσθημα και το προσωπικό πρόβλημα δεν έπρεπε να υπεισέλθει τόσο έντονα στις συνεντεύξεις, κυρίως σ' αυτή του Θεσσαλονικιού.


Τα λόγια τους έπρεπε να ενώσουν όλους τους ρέφερις, όλο το χώρο της διαιτησίας...