Το ημερολόγιο του Ζάβαλου - Ημέρα 4η: Η περιπέτεια των Πιτσίλκα, Λαμόνικα πέρασε και δεν ακούμπησε...

Αγαπημένο μου Ημερολόγιο, ολοκληρώνεται σήμερα η εβδομάδα και απ' αύριο κάθε κατεργάρης στη δουλειά του...

Νέα εβδομάδα, νέα χαμόγελα, νέα περιπέτεια στη ζωή μας...

Περιπέτεια, είπα και θυμήθηκα τι πέρασε ο Νίκος Πιτσίλκας και οι συνάδελφοί του το σαββατοκύριακο.

Αγαπητό Ημερολόγιο, 

Το Σάββατο το πρωί ξυπνάς πιο αργά, πίνεις τον αμέριμνος το καφεδάκι σου και ετοιμάζεσαι για εξόρμηση στα μαγαζιά, το γνωστό Shopping therapy.

Φοράς το πιο όμορφο χαμόγελό σου, φοράς τα φρεσκοπλυμένα ρούχα σου και βουρ για τα μαγαζιά...

Μόνο που βλέπεις τι πέρασε ο Λαρισαίος και σε πιάνει θλίψη...

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Όπως θλίψη έπιασε έναν Έλληνα διαιτητή με τα λόγια του ωμού και άνευ ...στρογγυλεμένων γωνιών, Νίκου Πιτσίλκα.

"Φιλαράκι, σε ορίζω στην ρωσική λίγκα μόνο και μόνο τιμής ένεκεν. Ούτε καλή σωματοδομή έχεις, ούτε τη μηχανική ξέρεις", του είπε. Έξω από τα δόντια. 

"Οι Ρώσοι είναι μια δύο κλάσεις ανώτεροι"...

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Φέρνω και στο μυαλό ένα επεισόδιο στη Λάρισα, όπου ο Πιτσίλκας επιτέθηκε σε παράγοντα διαιτησίας, ο οποίος έλεγε συνεχώς ψέματα και δημιουργούσε μυθοπλασίες.

Όπως και ένα άλλο που έκοψε Έλληνα διαιτητή, ο οποίος χρέωνε συνεχώς τη ρωσική λίγκα με τα ταξίδια που δεν έκανε ποτέ...

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Ας επανέλθω στην περιπέτεια του Νίκου Πιτσίλκα και να πω ότι πρόκειται για ακόμα μια ..ρυτίδα, μια ακόμα γραμμή στο διαιτητικό πρόσωπό του. 


Πρόκειται για ένα σημάδι εμπειρίας, ωριμότητας και γοητείας... Με αυτές πορευόμαστε. 

Διαβάστε καλά τις δηλώσεις του Λουίτζι Λαμόνικα που έκανε μετά την επίθεση. "Είμαι έτοιμος να σφυρίξω στο επόμενο παιχνίδι". 

Ποια επίθεση και κουραφέξαλα; Αυτά είναι για τους πρωτάρηδες, τους αδαείς, τους ανίκανους διαιτητές. 

Όχι, για τον Λουίτζι που έχει "φάει με το κουτάλι" τα γήπεδα και έχει γευθεί τέτοιες καταστάσεις... Ούτε για τον Λαρισαίο.

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Για τον Πιτσίλκα και το Λαμόνικα τέτοιες επιθέσεις είναι "a piece of cake", που λένε και στο χωριό μου. Μια που ήρθε και μια που έφυγε...