Πόσοι διαιτητές χωρούν σε έναν αγώνα μπάσκετ... (ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά σημεία της προσθήκης!!!)

Κάποτε θεωρούσαμε ότι οι δύο διαιτητές είναι επαρκείς για να παρακολουθούν τις δύσκολες φάσεις σε έναν αγώνα μπάσκετ.

Τα 3 ζευγάρια μάτια είναι καλύτερα από τα 2...

Την περίοδο 1988-89 το ΝΒΑ αύξησε στους τρεις τους διαιτητές, αλλά ο αριθμός αυτός είναι επαρκής για υψηλού επιπέδου αγώνες; Να θυμίσουμε τότε ότι η πρόσθεση προκάλεσε έντονη κριτική, που επικεντρωνόνταν στο μπέρδεμα των 3 ρέφερις. Αλλά από την άλλη πλευρά, όλοι έλεγαν: "Τα 3 ζευγάρια μάτια είναι καλύτερα από τα 2..."

Και εμείς αναρωτιόμαστε: Τα 4 και τα 5 ζευγάρια μάτια είναι ακόμα καλύτερα; Υπάρχει περίπτωση για πρόσθετους διαιτητές;

Ο ρόλος των πρόσθετων ρέφερις

Στο μπάσκετ δεν υπάρχει ποτέ στατικότητα, ενώ οι φάσεις εκτυλίσονται σε δέκατα του δευτερολέπτου. Η δράση και η κίνηση είναι η "σφραγίδα" του αθλήματος. Το θέμα είναι να μειωθούν τα λανθασμένα σφυρίγματα σε έναν τόσο μικρό χώρο. 

Υψηλή εκπαίδευση των διαιτητών

Αυτό που κάποιοι σκέφτονται στο ΝΒΑ είναι ο 4ος και ο 5ος διαιτητής να είναι στατικός, αλλά η θέση του να είναι στρατηγική. Και για να γνωρίζετε έχουν δοκιμαστεί αρκετοί σχηματισμοί, που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό προϋποθέτει υψηλού εκπαίδευση των διαιτητών και απόλυτο αίσθημα συνεργασίας και αλληλεπίδρασης. 

Τα θετικά στοιχεία είναι η παρουσία περισσότερων διαιτητών, θεωρητικά τα λιγότερα παράπονα από παίκτες-προπονητές και η καλύτερη σχέση των ρεφς. Τα αρνητικά είναι ο μεγαλύτερος ζήλος για πολύ περισσότερα σφυρίγματα, που θα βγάλει το ματς εκτός χρόνου και μη υγιή ισορροπία μεταξύ του τρόπου επικοινωνίας των διαιτητών.