T. Αναστόπουλος: Πριν ήταν πατήρ και υιός Συμεωνίδη, τώρα είναι πατήρ και υιός Πιτσίλκας!!!

 

Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης του στο Sportal ο Παναγιώτης Αναστόπουλος... δίνει μια σαφή απάντηση για το περιβόητο ντέρμπι «αιωνίων» στις 13/2/2019 όταν ο Ολυμπιακός έφυγε στο ημίχρονο από το ΟΑΚΑ, μιλάει για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο και τον Βαγγέλη Λιόλιο, ενώ σχολιάζει όλα τα τεκταινόμενα στον χώρο της διαιτησίας.

Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης ο Παναγιώτης Αναστόπουλος εξηγεί στο Sportal τι ήθελε να πει με την ανάρτηση του μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ, που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στα social media.

Ακόμη μιλάει για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο και τον Βαγγέλη Λιόλιο, τον τρόπο λειτουργίας της ΚΕΔ και τις επιλογές που έχουν γίνει, ενώ τοποθετείται και για τον αγώνα των «αιωνίων» στο ΟΑΚΑ που δεν τελείωσε ποτέ...

Έκανες μια ανάρτηση στον προσωπικό σου λογαριασμό στα social media που προκάλεσε σάλο μετά την ήττα της Εθνικής ομάδας στο Ευρωμπάσκετ από την Γερμανία, λέγοντας «πάλι ο Βασιλακόπουλος φταίει». Τι ακριβώς ήθελες να πεις;

«Η αληθεια ειναι πως ο κ. Βασιλακόπουλος δέχθηκε πολλή λάσπη, ειδικότερα το τελευταίο χρονικό διάστημα πριν τις εκλογές τις ΕΟΚ, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή και το ποσοστό της ευθύνης του σε διάφορα θέματα που κλήθηκε να διαχειριστεί, μεταξύ των οποίων και για την όχι και τόσο καλή πορεία της εθνικής ομάδας, παραγνωρίζοντας την διαχρονική προσφορά του στο οικοδόμημα του μπάσκετ. 

Η πρόθεση μου με την εν λόγω ανάρτηση ήταν να αναδείξω πως όπως παλαιότερα δεν έφταιγε ο Βασιλακόπουλος (ή μόνο ο Βασιλακόπουλος), έτσι και τώρα δεν φταίει ο Λιόλιος (ή μόνο ο Λιόλιος). Αν όμως ισχυριζόμαστε ότι παλαιότερα έφταιγε ο Βασιλακόπουλος, τότε αντιστοίχως πλέον θα πρέπει να φταίει και ο Λιόλιος. Ίδια μέτρα και ίδια σταθμά, όχι μόνο για την ευθύνη για την καλή ή κακή πορεία της Εθνικής, αλλά και για το γεγονός ότι και οι δυο είμαι σίγουρος ότι έκαναν και κάνουν τα πάντα για το καλό της Εθνικής ομάδας».

«Πριν ήταν πατήρ και υιός Συμεωνίδη, τώρα είναι πατήρ και υιός Πιτσίλκας»!

Όντας παρατηρητής των τεκταινομένων του ελληνικού μπάσκετ, κάνε μια σύγκριση του τρόπου λειτουργίας της ΚΕΔ, όταν ήσουν εν ενεργεία και τώρα που παρακολουθείς απ’ έξω τα πράγματα.

«Προσωπικά δεν εντοπίζω ουσιώδεις διαφορές. Κατηγορούσαν την προηγούμενη διοίκηση και ειδικά τον κ. Βασιλακόπουλο γιατί είχε στην ΚΕΔ τον κ. Συμεωνίδη, καθόλη την διάρκεια της διαιτητικής σταδιοδρομίας του υιού του μέχρι να γίνει διεθνής, ή γιατί είχε στην ΚΕΔ πρώην διαιτητές οι οποίοι δεν υπήρξαν διεθνείς. Με το καλημέρα της νέας διοίκησης ορίστηκε αντίστοιχα πρόεδρος της ΚΕΔ ο κ. Πιτσίλκας, επίσης με τον υιό του στην Α1 και διεθνή, ενώ μετέπειτα ο κ. Πιτσίλκας τοποθετήθηκε ως σύμβουλος διαιτησίας της ομοσπονδίας. 

Με τον φρέσκο αέρα της αλλαγής, εκτιμώ πως χάθηκε μια ευκαιρία να αξιοποιηθούν παλαιοί διαιτητές, οι οποίοι αποτελούν κεφάλαια του ελληνικού μπάσκετ, όπως για παράδειγμα ο Χρήστος Χριστοδούλου, ο Σπύρος Γκόντας και αρκετοί άλλοι. Αντί αυτών, στην ΚΕΔ βρίσκονται και μέλη τα οποία δεν διετέλεσαν ποτέ διεθνείς διαιτητές, δηλαδή ο κ. Μπήτης και ο κ. Μαγγανάς, ακριβώς όπως κατηγορούνταν η προηγούμενη διοίκηση.

Και στο παρελθόν υπήρχαν περιπτώσεις διαιτητών που έτυχαν ευνοϊκής μεταχείρισης, δυσανάλογης της διαιτητικής τους αξίας, κάτι το οποίο συμβαίνει και τώρα. Ωστόσο δεν μπορώ να μην σταθώ στους προκλητικούς αποκλεισμούς που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, για διαιτητές οι οποίοι είχαν μακρά σταδιοδρομία και είναι αδιανόητο να εξαφανίζονται εν μια νυκτί χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Αν υπήρχε κάποιος λόγος, θα φρόντιζα να είναι ξεκάθαρος και εμφανής σε όλους τους εμπλεκόμενους, πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Συνεπώς, όχι δεν βλέπω κάποια ουσιώδη διαφορά».

Πως εξηγείς το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πλέον αρκετοί Έλληνες διαιτητές που να σφυρίζουν ευρωπαϊκά παιχνίδια και να συμμετέχουν σε μεγάλες διοργανώσεις. Είναι θέμα ικανότητας ή πολιτικής;

«Αναμφισβήτητα είναι συνδυασμός και των δυο. Ξέρετε πλέον δεν στερούμαστε μόνο διαιτητών στις μεγάλες διοργανώσεις αλλά και παραγόντων στις καίριες θέσεις. Κατά την άποψη μου η ικανότητα και η επάρκεια ενός διαιτητή θα πρέπει να είναι δεδομένη όταν πραγματεύεται την πιθανότητα να συμμετάσχει σε μια μεγάλη διοργάνωση. 

Αυτό είναι το κύριο εφόδιο του. Αυτό το εφόδιο ωστόσο θα πρέπει να συνοδεύεται από την κατάλληλη "πολιτική" στήριξη τόσο του ιδίου όσο και της ομοσπονδίας. Σε όλους τους ορισμούς των μεγάλων διοργανώσεων παίζουν ρόλο και οι δημόσιες σχέσεις. Όποιος το αρνείται λέει απλά ψέματα».

«Ο Βασιλακόπουλος έβαλε ψηλά τον πήχη, ελπίζω ο Λιόλιος να τον ξεπεράσει»

Πως θα χαρακτήριζες τη μέχρι τώρα θητεία του νέου προέδρου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Βαγγέλη Λιόλιου;

«Θα έλεγα πως μου δίνει την εντύπωση πως βρήκε μπροστά του κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που περίμενε. Παράλληλα μου δίνει την αίσθηση πως προσπαθεί να επιτύχει μέσα σε 1 χρόνο διοίκησης, την αποδοχή που τύγχανε ο κ. Βασιλακόπουλος μετά από 40 χρόνια παρουσίας και προσφοράς στο άθλημα. 

Εκτιμώ πως διαπίστωσε με τον άσχημο τρόπο πως για θέματα για τα οποία άσκησε αυστηρή κριτική στην προηγούμενη διοίκηση, προβαίνοντας σε βαρύγδουπες δηλώσεις και υποσχέσεις, τελικά δεν ήταν και τόσο απλό ή εύκολο να τα κάνει καλύτερα. Το παράδειγμά της διαιτησίας, για να μην ξεφεύγω σε θέματα που δεν είμαι ειδικός, εκτιμώ πως είναι χαρακτηριστικό. Δεν χρειάζεται να σας θυμίσω την δήλωση περί μικρών παιδιών που κλαίνε λόγω της διαιτησίας! 

Σε κάθε περίπτωση όμως, όλες οι αλλαγές, ειδικότερα μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα παρουσίας του κ. Βασιλακόπουλου, θέλουν χρόνο και ομαδική δουλειά. Η αλήθεια είναι πως διαχρονικά ο κ. Βασιλακόπουλος έβαλε πολύ υψηλά τον πήχη. Ελπίζω όμως ο κ. Λιόλιος να τον ξεπεράσει και να βοηθήσει ουσιαστικά το άθλημα να προοδεύσει περισσότερο».

Είναι πολύ πιθανό να αυξηθούν τα όρια ηλικίας των διαιτητών. Με τη δική σου εμπειρία πιστεύεις ότι κάτι τέτοιο θα ωφελήσει την ελληνική διαιτησία;

«Το αν και μεχρι ποιο έτος πρέπει να αυξηθούν τα όρια ηλικίας είναι κάτι υποκειμενικό, το οποίο επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως την ποιότητα και την ποσότητα των διαιτητών που διαθέτουμε στην ωρίμανση του όποιου ορίου, την ποιότητα και την ποσότητα των νεότερων διαιτητών που έρχονται από πίσω και άλλα πολλά, προκειμένου να δημιουργήσουμε μια σταθερή βάση του τρόπου αντιμετώπισης του θέματος. 

Δυστυχώς στην Ελλάδα αντιμετωπίζουμε το θέμα φωτογραφικά, για πρόσωπα που θέλουμε ή δεν θέλουμε να συνεχίσουν μετά το όποιο όριο ηλικίας. Αυτός μας αρέσει και να αυξήσουμε το όριο για να παραμείνει, μέχρι να μην μας αρέσει και να θυμηθούμε ότι υπάρχει όριο. Εκτιμώ πως θα πρέπει να βρεθεί ο τρόπος ώστε οι έμπειροι εγνωσμένης αξίας διαιτητές μας να μπορούν να παραμένουν ενεργοί με συγκεκριμένη στοχευμένη συμμετοχή, ώστε να αποτελούν πρότυπα στους νεότερους διαιτητές και παράλληλα να βοηθούν σε κάποιους ιδιαίτερα δύσκολους αγώνες των πρωταθλημάτων μας. 

Θα πρέπει να ακολουθήσουμε την εξέλιξη και να παρατηρήσουμε ότι σε όλες τις μπασκετικά προηγμένες χώρες έχει βρεθεί ο τρόπος λελογισμένης επέκτασης των ορίων. Δεν είναι κακό να πάρουμε στοιχεία από επιτυχημένα μοντέλα».

Υπάρχουν διαιτητές που παίζουν στοίχημα; Έχει υποπέσει κάτι τέτοιο στην αντίληψη σου;

«Μου φαίνεται αδιανόητο! Λέγονται διάφορα, ωστόσο δεν μπορώ να διανοηθώ συνάδελφους να έχουν στοιχηματικές συναλλαγές. Εκτιμώ πως είναι κάτι το οποίο πρέπει να ελέγχεται πολύ αυστηρά και να τιμωρείται παραδειγματικά. Προσωπικά δεν έπαιζα ποτέ».

Μπορεί να καταλάβει ένας διαιτητής, αν κάποιος από την τριάδα «σφυρίζει» περίεργα; Προς μια κατεύθυνση; Καταλαβαίνεις τι εννοώ...

«Όταν υπάρχει ένα έμπειρος διαιτητής στην ομάδα, τότε πιθανότατα μπορεί να αντιληφθεί ότι πηγαίνει λάθος. Είναι άλλωστε μέρος της δουλειάς του. Επ’ ουδενί δεν μπορώ να ασπαστώ τον όρο "περίεργα", καθώς παραπέμπει σε δόλο και αυτό είναι κάτι που δεν με ενδιέφερε ποτέ και δεν με αφορά. Αυτό που ενδιαφέρει έναν έμπειρο crew chief, είναι να εντοπίσει ότι κάτι δεν είναι όπως πρέπει, να εφιστήσει την προσοχή στον διαιτητή που αποκλείνει και να πάρει τις κατάλληλες πρωτοβουλίες προκειμένου ένας αγώνας να ολοκληρωθεί ομαλά, δηλαδή να κριθεί από τους παίκτες και όχι από την διαιτησία. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει το να σφυρίξει έξω από τον χώρο ευθύνης του, δηλαδή να πάρει κάποια σφυρίγματα παραπάνω».

«Θα σφύριζα και 13 φάουλ σε δέκα δευτερόλεπτα αν γίνονταν σ’ ένα παιχνίδι»!

Τελικά τι είχε γίνει στον περιβόητο αγώνα Κυπέλλου Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού; Έχει δίκιο που διαμαρτύρεται ο Ολυμπιακός; Έκανε λόγο για τα τρία σφυρίγματα σε λιγότερο από ένα λεπτό στο ξεκίνημα του παιχνιδιού...

«Το πρόβλημα με τον εν λόγω αγώνα δεν ήταν τα γεγονότα κατά την διάρκεια του αλλά αυτά που τον ακολούθησαν. Το σωστό ή το λάθος σφύριγμα είναι στην κρίση αρχικά των αρμοδίων οργάνων, δηλαδή των παρατηρητών διαιτησίας αλλά και του φιλοθεάμονος κοινού. Δεν θεωρώ πως ήταν θέμα το σωστό ή λάθος σφύριγμα. Ούτε αν έγιναν 3 σφυρίγματα σε ένα λεπτό. Αν έπρεπε, θα σφύριζα 13 φάουλ σε 10 δευτερόλεπτα εφόσον γίνονταν σε ένα παιχνίδι. Λάθος μπορεί να έκανα ή να μην έκανα σε αυτές ή σε χιλιάδες άλλες φάσεις, μεταξύ των άπειρων αγώνων που έχω διαιτητεύσει στην καριέρα μου. Υπέρ ή κατά όλων των ομάδων. Μεταξύ των οποίων και του Ολυμπιακού. 

Σε όλα τα παιχνίδια, ανεξαρτήτως ομάδων, στα οποία ορίστηκα να διαιτητεύσω έδινα πάντα τον καλύτερο μου εαυτό. Αυτό το στοιχείο μου με καταξίωσε διεθνώς σαν διαιτητή. Δεν επιτρέπω σε κανέναν να βάζει ταμπέλα στην οικογένειά μου και σε εμένα επειδή θεωρεί ότι αδικήθηκε σε κάποιο παιχνίδι ή σε κάποια φάση ενός αγώνα.

Ξεχνάμε πολλές φορές ότι ο κάθε Αναστόπουλος, όταν βγάζει την στολή του διαιτητή, είναι ένας άνθρωπος, εν προκειμένω οικογενειάρχης, που μετά τον αγώνα επιστρέφει σπίτι του να δει τα παιδιά του για τα οποία είναι πρότυπο. Και την επόμενη ημέρα το πρωί, πρέπει να πάει στην δουλειά του, την οποία καλείται να εκτελέσει με τον ίδιο επαγγελματισμό που αποδίδει και σαν διαιτητής. Όταν τον βγάζουμε στα μανταλάκια επειδή θεωρούμε ότι "έδωσε λάθος φάουλ, με δόλο" εκθέτουμε και τον άνθρωπο όχι μόνο μια διαιτητική φιγούρα».