Γιατί δεν τους θέλουν στην κατηγορία; (η μία μετά την άλλη καταφέρονται κατά των διαιτητών...)
Η μια ομάδα μετά την άλλη καταφέρονται εναντίον των ρεφς... Το ερώτημα είναι πρόκειται για γεγονός ή για αυταπάτες ή υπερβολές των συλλόγων.
Η ΦΕΑ ηττήθηκε από τη Μεγαρίδα και εξέφρασε τα παράπονά της για τη διαιτησία.... Στέκεται στην τεχνική ποινή που δέχθηκαν 6:17′ πριν το τέλος του ματς.
Αναλυτικά:
Στην τιμητική για το σωματείο μας πρόταση της ΕΟΚ το περασμένο καλοκαίρι να συμμετάσχουμε στο πρωτάθλημα της Α2 εθνικής κατηγορίας μπάσκετ, απαντήσαμε θετικά, γνωρίζοντας εξαρχής ότι το ταξίδι αυτό θα είχε τις δικές του δυσκολίες…
Δυσκολίες μεγάλες, με οικονομικά δεδομένα τα οποία αρχικά φάνταζαν δυσθεώρητα, αλλά διοίκηση και τεχνική ηγεσία, φροντίσαμε από πολύ νωρίς να τα επιλύσουμε, βαδίζοντας πάνω στη γραμμή που έχει χαράξει η ΦΕΑ όλ’ αυτά τα χρόνια της παρουσίας της στο ελληνικό μπάσκετ.
Με σύνεση στα οικονομικά του δεδομένα, με αγάπη για το άθλημα και με διάθεση να παραμείνουμε το φιλήσυχο σωματείο που γνωρίζουν άπαντες από τις ερασιτεχνικές κατηγορίες έως τώρα. Παραμένουμε ένα σωματείο – από τα λίγα ίσως – που δεν έχει “φωνάξει” ποτέ, δεν έχει διαμαρτυρηθεί ποτέ για διαιτητικά σφυρίγματα, αλλά παραμένουμε πάντα ένας φιλόξενος, ρομαντικός και με ηθικές αξίες σύλλογος.
Η νίκη της ΝΕΜ ήταν δίκαιη και η ανακοίνωσή μας δεν αποτελεί μομφή προς αυτήν, την οποία τιμούμε και σεβόμαστε ιδιαιτέρως ως σύλλογο και για τις αξίες τις οποίες πρεσβεύει. Όμως η τεχνική ποινή που μας δίνεται στο 6:17 του τέταρτου δεκαλέπτου, ενώ έχουμε κερδίσει ξεκάθαρα το μομέντουμ του αγώνα κάνοντας μία μεγάλη προσπάθεια για την ανατροπή, την εκλαμβάνουμε ως τεχνική ποινή… εμπάθειας και ξεκάθαρου μηνύματος πως είμαστε ανεπιθύμητοι στη κατηγορία.
Εξάλλου τέτοιες αποφάσεις έχουν παρθεί δεκάδες στο πρόσφατο παρελθόν και πλέον νομίζουμε ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο…
Εμείς, ως ΦΕΑ δεν έχουμε κανένα απολύτως παράπονο από τα σωματεία που μας έχουνε φιλοξενήσει στα γήπεδά τους και ευχαριστούμε τη Μεγαρίδα για την άψογη φιλοξενία, την οποία εμείς δεσμευόμαστε ότι θα ανταποδώσουμε στο γήπεδό μας. Κάτι άλλωστε που φροντίζουμε να κάνουμε σε κάθε σωματείο που έρχεται στο κλειστό γυμναστήριο της Νέας Φιλαδέλφειας “Απόστολος Κόντος”.
Ειλικρινά, δεν “καιγόμαστε” να μείνουμε στην Α2, απλά αυτό που ζητάμε είναι να παίξουμε το μπάσκετ που ξέρουμε ως παρέα. Να ευχαριστηθούμε αυτό που κάνουμε. Να υπάρχει ισοτιμία και να μην πηγαίνει ο ιδρώτας των όσων μοχθούν καθημερινά χαμένος…
Κυρίες και κύριοι, αφήστε μας να παίξουμε το μπάσκετ που θέλουμε, που αγαπάμε, που λατρεύουμε. Η παρέα της ΦΕΑ δεν είναι μόνο τώρα. Ήταν, είναι και θα παραμείνει στον μπασκετικό χάρτη της Ελλάδος ώστε να της απονέμουν τα εύσημα εντός κι εκτός παρκέ συμπαίκτες και αντίπαλοι… Μην μας κάνετε να ξενερώσουμε για το αγαπημένο μας άθλημα… Αφήστε να το μείνουμε μέχρι τέλους ρομαντικοί.