Οι 8 ενώσεις της ΕΟΚ που οδεύουν ολοταχώς προς συνένωση!!! (μικραίνει ο μπασκετικός χάρτης...)

 

Λένε ότι "όπου λαλούν πολλοί κοκόροι αργεί να ξημερώσει…"

Στην περίπτωση του ελληνικού μπάσκετ, βεβαίως, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Η απόφαση του Βαγγέλη Λιόλιου να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς σε συνενώσεις, όπως άλλωστε έχουν αποκαλύψει οι Γκρίζοι Λύκοι, σίγουρα, έχει τα θετικά αλλά και τα αρνητικά για το νυν διοικητικό συμβούλιο της ΕΟΚ. 

Στα θετικά είναι ότι το παιχνίδι είναι προσωποκεντρικό και άκρως συγκεντρωτικό, αφού οι ενώσεις μειώνονται ραγδαία και ταυτόχρονα ο έλεγχος είναι απόλυτος. Δεδομένου ότι, ήδη, οι τοπικές ΚΕΔ ελέγχονται πλήρως από την ΚΕΔ/ΕΟΚ και οι πρόεδροι έχουν εκλεγεί ύστερα από το "πράσινο φως" του ΔΣ της ομοσπονδίας, πλην της μοναδικής περίπτωσης του Κίμωνα Γκιουλιστάνη στην ΕΣΚΑΝΑ, είναι απόλυτα σαφές ότι οι ενώσεις χάνουν την αυτονομία και την ανεξαρτησία.

 Αυτό που αντιλαμβάνονται οι παράγοντες στο χώρο του μπάσκετ είναι:

1. Το απόλυτο κουμάντο στο κυβερνητικό θέμα γίνεται από την ΕΟΚ, δίχως οι ενώσεις να διαθέτουν άποψη και λόγο...
2. Το απόλυτο κουμάντο στο διαιτητικό κομμάτι το έχει η ΚΕΔ/ΕΟΚ, με τις τοπικές ΚΕΔ να λογοδοτούν στην πρώτη και όχι, στο ΔΣ των ενώσεων...
3. Η ανεστραμμένη πυραμίδα που είχε ζητήσει ο Βαγγέλης Λιόλιος από τους διαιτητές μόλις ανέλαβε πρόεδρος, έμεινε μόνο στα λόγια...
4. Το "αντίπαλο δέος" για την προεδρία της ΕΟΚ καταργείται, καθ' ότι αποτελεί απαίτηση της ομοσπονδίας να μην υπάρχει και δεύτερος υποψήφιος πρόεδρος στις εκλογές των ενώσεων...

    

Επί της ουσίας, τώρα, οι 4 νέες ενώσεις που θα δημιουργηθούν ύστερα από απόφαση της ΕΟΚ θα προέρχονται από τις συγχωνεύσεις:

• ΕΣΚΑ-ΕΣΚΑΝΑ
• ΕΚΑΣΘ-ΕΚΑΣΧ
• ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ-ΕΣΚΑΚ
• Νησιά

Στόχος της ομοσπονδίας είναι σε κάθε ένωση να μετέχουν, τουλάχιστον, 60 ομάδες και όχι λιγότερες, ενώ μάξιμουμ θα είναι 80.