"Δεν υπάρχει Δέσποινα": Το τηλεφώνημα που έσβησε την αλήθεια...

Υπάρχει ένας άγραφος νόμος όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά και ευρύτερα, τόσο παλιός όσο και η ίδια η έννοια της αντιπαλότητας: τα παιδιά μένουν έξω από το παιχνίδι. Όσο σκληρός κι αν είναι ο ανταγωνισμός, όσο βαθιά κι αν είναι η έχθρα δύο ομάδων ή δύο πλευρών, οι οικογένειες μένουν στο απυρόβλητο. Είναι το ελάχιστο δείγμα στοιχειώδους ηθικής που ξεχωρίζει την κερκίδα από τον οχετό.

Στον αγώνα Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, η Δέσποινα Γιαννακοπούλου, κόρη του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, στοχοποιήθηκε χυδαία και απάνθρωπα. Δεν ήταν εκεί για να προκαλέσει, δεν είχε καμία εμπλοκή με τον αγώνα, δεν είχε θέση ούτε στα επίσημα. Κι όμως, το όνομά της έγινε σύνθημα σε μια αρένα μίσους, με φράσεις που ξεπέρασαν κάθε όριο σεξισμού και βρωμιάς. Οι ύβρεις αντήχησαν δυνατές, επαναλαμβανόμενες, καλύπτοντας ακόμα και τα σφυρίγματα του διαιτητή.

Κι αν οι οπαδοί έσπασαν το ταμπού, το μεγαλύτερο ερώτημα είναι τι έκαναν εκείνοι που πληρώνονται για να βάζουν "φρένο" στις εκτροπές. Η απάντηση σοκάρει: απολύτως τίποτα.

Πληροφορίες που αποκαλύπτουν σήμερα φέρνουν στο φως το παρασκήνιο: ο πρώτος κομισάριος, κ. Λαζαρίδης, δέχθηκε τηλεφώνημα μέσα στα αποδυτήρια. Στην άλλη γραμμή, στέλεχος της διαιτησίας τού είπε καθαρά: «Δεν υπάρχει Δέσποινα. Δεν ξέρουμε καμία Δέσποινα, δεν γράφεις τίποτα.» Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τον δεύτερο κομισάριο, τον κ. Κυρτάτα. Όταν τόλμησε να πει ότι πρέπει να αναφερθεί το σύνθημα στην έκθεση, η απάντηση ήταν ξανά η ίδια: «Δεν υπάρχει Δέσποινα.» Σβήστηκε με μια κουβέντα. Κι από εκεί και πέρα, σιωπή.

Όπως όλα δείχνουν, οι διαιτητές ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο: καμία αναφορά στο φύλλο αγώνα, καμία γραμμή στις εκθέσεις. Ό,τι ακούστηκε στο ΣΕΦ θάφτηκε. Για ποιο λόγο; Για να μην έρθει σε δύσκολη θέση η ΕΟΚ ή ο ΕΣΑΚΕ;

Έτσι ποδοπατήθηκε όχι μόνο η αξιοπρέπεια ενός παιδιού που δεν φταίει σε τίποτα, αλλά και η ίδια η έννοια της δικαιοσύνης στο γήπεδο. Που ήταν λοιπόν, η ΕΟΚ που είχε δώσει πριν από λίγο καιρό από τους διαιτητές να διακόπτουν αλλά και να εκκενώνουν αγώνες. Στο γήπεδο του Σχηματαρίου υπήρχαν πολλοί φίλαθλοι του Ηρακλή, όμως το ματς από ένα σημείο και μετά συνεχίστηκε χωρίς φιλάθλους. Αυτό γιατί οι διαιτητές, διέκοψαν τον αγώνα και πήγαν στα αποδυτήρια ζητώντας εκκένωση του γηπέδου, καθώς ο κόσμος φώναζε συνθήματα για τα Τέμπη...

Η ΕΟΚ και η Λίγκα, που κομπάζουν για «μηδενική ανοχή», έσβησαν ό,τι την ενοχλούσαν. Και οι άνθρωποι που ορίζονται για να τηρούν τους κανονισμούς υπάκουσαν στις τηλεφωνικές εντολές. Η στοχοποίηση παιδιών είναι η τελευταία γραμμή. Αν την περάσεις, δεν υπάρχει επιστροφή. Και όμως, περάστηκε και δεν άνοιξε μύτη. Σιωπή από παντού. Ας αναρωτηθούν λοιπόν οι αρμόδιοι: Τι θα γράφουν αύριο οι ανακοινώσεις τους για «οικογενειακή ατμόσφαιρα» και «ασφάλεια στα γήπεδα»; Ποια «ασφάλεια», όταν ένα κορίτσι (όπως κι αν λέγεται) γίνεται βορά;