...Και χάνει τις ευαισθησίες του ο Β. Λιόλιος!!! (και χάνεται και ο τίτλος της "επίσημης αγαπημένης" της κοινωνίας...)

 

Την ώρα που οι δρόμοι των ελληνικών πόλεων γεμίζουν με φωνές και πανό υπέρ της Παλαιστίνης, την ώρα που οι εικόνες από τη Γάζα συγκλονίζουν κάθε άνθρωπο με στοιχειώδη ανθρωπιά, η ΕΟΚ , υπό την ηγεσία του Βαγγέλη Λιόλιου, αποφάσισε να βάλει την Εθνική μας να δώσει φιλικό παιχνίδι με το Ισραήλ. Μια επιλογή όχι μόνο ακατανόητη, αλλά και προκλητική απέναντι σε μια κοινωνία που βράζει, που θρηνεί και που απαιτεί στοιχειώδη ευαισθησία από τους θεσμούς της. Με συνέπεια να απουσιάσουν βασικά στελέχη της ομάδας...

Όταν το Documento ζήτησε από τον πρόεδρο της ΕΟΚ να εξηγήσει ποια ακριβώς κριτήρια ώθησαν στην αποδοχή της πρόσκλησης, ο κ. Λιόλιος σιώπησε. Στη θέση του, μίλησε –ανώνυμα– υψηλόβαθμο στέλεχος της Εθνικής: «Ο αθλητισμός ενώνει και δεν διχάζει». Κούφια λόγια, όταν η ίδια η επιλογή του αντιπάλου βάζει τη χώρα μας, έστω και συμβολικά, στο πλευρό εκείνου που βρίσκεται στο κέντρο ενός αιματηρού πολέμου.

Ο πρώην πρόεδρος της ΕΟΚ, Γιώργος Βασιλακόπουλος, ήταν ξεκάθαρος: «Επί εποχής μου δεν θα παίζαμε ποτέ φιλικό με το Ισραήλ. Υπάρχει ζήτημα πολιτικής αλλά και ηθικής. Και η ηθική είναι αναπόσπαστο μέρος του αθλητισμού». Η φράση αυτή, πέρα από σύγκριση εποχών, φωτίζει και την ουσία: ο αθλητισμός δεν μπορεί να πορεύεται σαν να μην υπάρχει αίμα και πόνος στον κόσμο γύρω του.

Ο Λιόλιος μπορεί να πιστεύει ότι με μια μπασκετική μπάλα και ένα χαμόγελο μπορεί να θολώσει τις εντυπώσεις. Όμως η κοινωνία θυμάται και κρίνει. Και αυτή η επιλογή, σε αυτή τη συγκυρία, δεν ήταν απλώς λάθος αλλά μια επίδειξη απάθειας που πληγώνει το κύρος της Εθνικής.