Next generation: Το φως στην άκρη του τούνελ στο ελληνικό μπάσκετ!!! (και δεν είναι το τρένο που έρχεται καταπάνω μας...)

Το θέμα είναι τι μπάσκετ θέλουμε. Ή μάλλον ποια φιλοσοφία και ποια κουλτούρα θέλουμε να περάσουμε στο ελληνικό μπάσκετ. Από την μία έχουμε αυτή του Αλέκο
Αλεξανδρή, του διεθνή ποδοσφαιριστή, ο οποίος με την κυνικότητα και τον ρεαλισμό που τον διακρίνει είπε: "Εντάξει, εγώ έπεσα στο χορτάρι για το πέναλτι, εσύ πρέπει να το δώσεις; Όχι, μην το δώσεις..." Από την άλλη έχουμε αυτή του....
Βένου Μαστόρου ο οποίος σε μια διεκδίκηση της μπάλας ο διαιτητής Πηλοϊδης έδωσε την μπάλα στον Δούκα.

Ο 19χρονος παίκτης πήγε στον έμπειρο διαιτητή, αναφέροντας του πως η απόφαση του ήταν λάθος, και πως ο ίδιος είχε βγάλει την μπάλα.

Δύο διαφορετικές γενιές και δύο διαφορετικές φιλοσοφίες.

Για να εξηγούμαστε και οι διαιτητές έχουν δύο διαφορετικές φιλοσοφίες σε μια τέτοια φάση.

Ο Πηλοϊδης έβαλε στην άκρη τον εγωισμό και αποδέχθηκε το λάθος του, ώστε να αποδώσει δικαιοσύνη. Έτσι είναι άλλωστε, ως χαρακτήρας ο Αθηναίος.

Άλλος διαιτητής θα θεωρούσε ότι η κίνηση του παίκτη τον προσβάλει και ότι τον έκανε ρεζίλι σε έναν κρίσιμο αγώνα.

Δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.

Ο Αλεξανδρής επίσης, ανέφερε ότι δεν υπάρχουν φερ πλέι και ...μακακίες όταν πας για πρωταθλητισμό.

Μπορεί να είναι και έτσι. Το θέμα είναι εμείς ποιο μπάσκετ θέλουμε, διότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ...