Είσαι ο πρόεδρος της καρδιάς ενός ολόκληρου χώρου... (ο συγκινητικός επικήδειος λόγος της Τάνιας Μερίκα για τον Δημήτρη...)

Έναν ιδιαίτερα συγκινητικό επικήδειο λόγο έβγαλε η πρόεδρος των κριτών, Τάνια Μερίκα, κατά την εξόδιο ακολουθία του Δημήτρη Μπασούρη, στο κοιμητήριο της Ηλιούπολης...

Πρόεδρε,

Γνωριστήκαμε στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα.

Το πρώτο χαίρω πολύ το είπαμε όταν οι καλοί μας φίλοι,  Γιώργος Δασκαλάκης και Τάκης Μορφάκης μου μίλησαν για σένα.

Από τότε μέχρι σήμερα ήσουν πάντα δίπλα μου και βέβαια δίπλα στον χώρο των κριτών της Αττικής που εκπροσωπώ.

Αυστηρώς κριτής των έργων και των πράξεών μας, τίμιος και ειλικρινής συνομιλητής .

Μα πάνω από όλα, ανθρώπινος!!!!!

Όμως πέρα από όλα τούτα, είχες και  ένα άλλο μεγάλο προτέρημα, ήξερες να ακούς τον συνομιλητή σου και δεν δίσταζες να τον επαινείς για τις σκέψεις του, την γνώμη και τις απόψεις του, όταν ένοιωθες ότι  πράγματι άξιζε τον κόπο.

Ήσουν αντικειμενικός και γήινος!! Ποτέ υπερόπτης!!

Ήσουν στρατιώτης ενταγμένος και ταυτόχρονα ανεξάρτητος!!

Ήσουν ισορροπιστής αλλά και επαναστάτης συγχρόνως!!

Ήσουν ευγενικός, ιδιαίτερα συναισθηματικός και καθόλου απρόσιτος.

Είχες έντονο προβληματισμό για το μέλλον της Ένωσης που υπηρέτησες(της ΕΣΚΑ) και αυτό σε έκανε ανήσυχο και παράλληλα ευρηματικό.

Ήταν πολλές οι αρετές σου πρόεδρε και οι περισσότεροι από εμάς που είμαστε σήμερα εδώ  το γνωρίζουμε καλά, δεν θα βοηθούσε σε τίποτα να τις αναλύσω.

Πριν από λίγες ημέρες( πριν μπεις στην εντατική) με πήρες τηλέφωνο, (η φωνή σου ηχεί ακόμα στα αυτιά μου). Ήθελες, μου είπες με τρεμάμενη φωνή,  να μεταφέρω στους συνεργάτες μου και τα μέλη του Συνδέσμου Κριτών της Αττικής την αγάπη σου. Σαν να μην είχες το χρόνο να το κάνεις μόνο σου.

Μιλήσαμε για λίγο και ένοιωσα ότι αυτή ίσως και να ήταν η τελευταία μας κουβέντα.  Φοβήθηκα για τούτη  την σκέψη μου και γρήγορα την έδιωξα από το μυαλό μου.

Δυστυχώς,  πολύ σύντομα οι φόβοι  μου επαληθεύτηκαν.

Σήμερα , εδώ, σε αυτή την τελευταία μας συνάντηση θέλω και εγώ με την σειρά μου, να σου μεταφέρω για ακόμα μια φορά, την αγάπη ενός ολόκληρου χώρου για τον πρόεδρο της καρδιάς του που αποχαιρετά σήμερα.

Θέλω να σου μεταφέρω τον πόνο και την οδύνη που νοιώθουν τα δικά σου παιδιά, όπως μας αποκαλούσες, για την δική σου απώλεια.

Με την αγάπη όλων μας να σε συντροφεύει σε αυτό το τελευταίο σου ταξίδι σε αποχαιρετώ πρόεδρε της καρδιάς μας και σε ευχαριστώ για όλα!!!!