Φάρος που θα φωτίζει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και ειδικότερα το μπάσκετ ο Δημήτρης... (ο συγκινητικός επικήδειος του Γιάννη Αλεξόπουλου)

Πόσο δύσκολο είναι ν' αποχαιρετάς έναν άνθρωπο, έναν φίλο, έναν συνεργάτη, έναν συνοδοιπόρο με τον οποίο ως χθες συζητούσες, σχεδίαζες, οραματιζόσουν το εγγύς και απώτερο μέλλον του αθηναϊκού μπάσκετ; Σίγουρα επώδυνο από το βάρος που ένοιωθε ο ίδιος, αλλά και όλοι όσοι βρέθηκαν σήμερα στο κοιμητήριο της Ηλιούπολης.

Είναι  το τελευταίο πράγμα  που μπορεί να αποδεχτεί κανείς να κάνει.

Να σταθεί όρθιος, να προσπαθήσει να διατηρήσει την ψυχραιμία του, να πνίξει τον πόνο και τα δάκρυά του, για να αποχαιρετίσει ένα φίλο, ένα άνθρωπο που μαζί πορεύτηκε πολλά χρόνια.

Δεν θα αναφερθώ στην προσωπικότητα του Δημήτρη.

 Άλλωστε, όλοι όσοι είμαστε εδώ σήμερα, γνωρίζαμε καλά ποιος ήταν. Θα τονίσω μόνο την άδολη προσφορά του στην Ελληνική νεολαία, μέσω του Αθηναικού μπάσκετ.

Ο Δημήτρης  ποτέ δεν λογάριασε χρήμα και προσωπικό χρόνο, ποτέ δεν αρνήθηκε να βοηθήσει – από κάθε πόστο- το άθλημα που αγάπησε όσο τίποτα.

Για όλους εμάς, θα είναι σημείο αναφοράς, φάρος που θα φωτίζει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και ειδικότερα το μπάσκετ.

Καλέ μου φίλε Δημήτρη,

Το μπάσκετ ήταν τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας, ένας τρόπος για να βρισκόμαστε, να μιλάμε, να νοιώθουμε άνθρωποι. Αυτή η επικοινωνία θα μας λείψει, αλλά να είσαι σίγουρος πως ό,τι έκανες, κάθε δευτερόλεπτο από αυτά που ξόδεψες για το άθλημά μας, για την αγαπημένη σου Ενωση, έπιασε τόπο.

Θα συνεχίσουμε το έργο σου.

Φτωχότεροι, θλιμμένοι, αλλά αποφασισμένοι να φτάσουμε εκεί που οραματίστηκες.

Θα δουλέψουμε πάνω στα δικά σου πρότυπα και όλοι μαζί θα πορευτούμε έχοντας πάντα στην ψυχή, την καρδιά και το μυαλό μας τον Πρόεδρο που άλλαξε, βελτίωσε και ανέδειξε την παρουσία της Ενωσης, της ΕΣΚΑ, στο Ελληνικό Μπασκετικό γίγνεσθαι.

Φίλε, συνοδοιπόρε και ανεκτίμητε συνεργάτη σε ευχαριστούμε!!!

Καλό σου ταξίδι …….