Η Μάλτση για πάντα στην ΕΟΚ! (γιατί πρέπει να αξιοποιηθεί η αρχηγός της εθνικής…)

Η Εβίνα Μάλτση είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση αθλήτριας. Για να εξηγούμαστε, δεν λέμε αν είναι μια εξαιρετική περίπτωση ή όχι. Η Μάλτση είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, η οποία και πρέπει να παραμείνει στην ΕΟΚ…
Οι απόψεις της είναι ταμάμ γι’ αυτό χρειάζεται η ομοσπονδία.

Κοιτάξτε, αν είσαι μεγάλος παίκτης δεν σημαίνει ότι αποτελείς παράδειγμα για τους συναθλητές σου.

Πάρτε παράδειγμα την ομάδα του ’87. Μεγάλοι παίκτες έπιναν, κάπνιζαν και διασκέδαζαν μέχρι πρωίας.

Πως μπορούν ν’ αξιοποιηθούν αυτοί οι μεγάλοι αθλητές;

Τι θα πουν στα νέα παιδιά; Ότι δεν πρέπει να καπνίζουν ή να πίνουν; Γίνονται αυτά τα πράγματα;

Η Μάλτση είναι άλλο πράγμα.

Δύο πράγματα είπε και καταλάβαμε ότι ο τρόπος που λειτουργεί είναι ο απόλυτα σωστός.

Το πρώτο είναι ότι αν πέθαινε θα ήθελε μέσα στο παρκέ, με το εθνόσημο στη στήθος.

Μεγάλη κουβέντα, αλλά κάποιοι κακοί αριστεροί θα της έλεγαν ότι δεν υπάρχουν σύνορα, δεν υπάρχει πατρίδα.

Η δεύτερη μεγάλη κουβέντα που είπε ότι δεν ψιθύρισε ποτέ τη λέξη «μετάλλιο».

Κι αυτό που είπε ήταν εκπληκτικό.

Προσοχή: Όχι γιατί δεν πίστευε στο μετάλλιο αλλά επειδή η νοοτροπία της είναι διαφορετική.

Τι πιστεύει η αρχηγός;

Ότι ο αθλητής και ο κάθε άνθρωπος δεν πρέπει να ξεκινάει από το τέλος, αλλά από την αρχή.

Μας έχει «φάει» ότι είμαστε καταδικασμένοι να πετύχουμε κάτι. Να πάρουμε ένα τρόπαιο, ένα μετάλλιο.

Η Μάλτση λέει το απλό: Μην σκέφτεστε το πρωτάθλημα, αλλά τη στιγμή της προπόνησης, τη συγκεκριμένη άσκηση.

Να σκεφτόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε σήμερα. Κοινώς, μην εστιάζεις στο δύσκολο, δηλαδή στο μετάλλιο και το κύπελλο.

Σπάστο σε κομμάτια. Πιάσε το πρώτο κομμάτι και κάντο εξαιρετικά. Μην αποσπάσαι με το έπαθλο αλλά με τη διαδικασία.

Μην σκέφτεσαι το τέλος.

Αν θα διακριθείς εξαρτάται από τα βήματα που κάνεις. Αργά και σταθερά.

Μην αποσπάσαι από τίποτα άλλο.

Αυτό μας διδάσκει η Μάλτση με τη συμπεριφορά της και γι’ αυτό η ΕΟΚ πρέπει να κινηθεί άμεσα να την κρατήσει για πάντα στην αγκάλη της.