Ο Πρώην επιτίθεται: Μην κρίνεις για να μην κριθείς... (λανθασμένος ο τρόπος διαχείρισης του Γκόντα!!!)

Πολλές ρήσεις του Ιησού Χριστού καθημερινά θα έπρεπε να αποτελούν οδηγό για τις πρακτικές που ακολουθούμε ανεξάρτητα του επιπέδου της πίστης μας ή μη.
Σήμερα θα σχολιάσω ένα ζήτημα διαιτητικό εκτός των γραμμών του γηπέδου που αφορά διοικητικά ζητήματα και φυσικά μπορεί να αποτελέσει οδηγό και για την εν γένει συμπεριφορά μας, διαιτητική ή μη.

Πιο συγκεκριμένα η επιστολή του Γκόντα προς τους Αθηναίους Διαιτητές σχετικά με τα πεπραγμένα ή μη της σημερινής διοίκησης, προχωρώντας σε καταγγελίες για διάφορα ζητήματα. Καλό θα ήταν ο κ. Γκόντας να θυμηθεί ότι όταν ένας μεγάλος αριθμός συναδέλφων του τον τίμησε με την ψήφο του κατά τις τελευταία αρχαιρεσίες του ΣΕΔΚΑ, ευελπιστώντας σε αλλαγή σκηνικού στον Σύνδεσμο της Αθήνας δεν περίμενε ότι κατά την διενέργεια της ψηφοφορίας για την εκλογή του ΔΣ θα απουσίαζε επειδή (καθυστερημένη άφιξη) είχε δουλειά (sic). 

Φαντάζομαι στους αγώνες της ευρωλίγκας βρίσκεται στο γήπεδο στην ώρα του στο 100% των περιπτώσεων.

Άρα πολύ εύκολα θα μπορούσε κάποιος να κρίνει ότι η φασαρία και η προσπάθεια από το πρόσωπο του κ. Γκόντα στερείται σοβαρότητας και αν μη τι άλλο σεβασμού απέναντι στην ψήφο των συναδέλφων του.

Αλλά όπως είπα επειδή δεν θέλω να κριθώ δεν θα το κάνω. Πιο είναι το δίδαγμα από την συγκεκριμένη περίπτωση? Καλό είναι να βρίσκουμε εργαλεία και τρόπους αντιμετώπισης και διαχείρισης καταστάσεων που δεν ευτελίζουν τον χώρο μας είτε είναι η διαιτητική ομάδα ενός αγώνα, είτε ο τοπικός Σύνδεσμος είτε η ομοσπονδία διαιτητών καθώς σε διαφορετική περίπτωση πλήττεται συνολικά ο χώρος της Ελληνικής Διαιτησίας και μερικές φορές με τον λανθασμένο τρόπο διαχείρισης χάνεται το όποιο δίκιο υπάρχει.