Το μπάσκετ, η ΕΟΚ και οι ομάδες πρώτης υποδοχής!!! (μια ανοιχτή επιστολή αγωνίας...)

Η νέα διοίκηση της ΕΟΚ ξεπέρασε και τις πιό δυσοίωνες προβλέψεις...

Ήρθε για να αλλάξει τα αρνητικά του παρελθόντος και αλλάζει, κατά το κοινώς λεγόμενο, τον "αδόξαστο" του μπάσκετ και των σωματείων κυττάρων της γειτονιάς που αποτελούν το οξυγόνο του αθλήματος.

Κανονισμοί μεταγραφών και πρωταθλημάτων στην υπηρεσία των δυνατών του χώρου. Οι άλλοι που είναι και η πλειοψηφία εκτός ενδιαφέροντος. Οι άλλες απόψεις που μπορεί να σηματοδοτούν την επί του πεδίου χρήσιμη γνώση, όχι μόνο αόρατες είναι, αλλά και αποδιοπομπαίες.

Τα σωματεία που υπηρετούν την κοινωνική αναγκαιότητα του αθλητισμού στις γειτονιές και αποτελούν την πύλη πρώτης υποδοχής του έμψυχου υλικού που έχει ανάγκη το άθλημα για τη διάδοση και ανάπτυξη του, είναι πλέον "οι νέγροι του αμερικάνικου νότου".

Καμία προστασία από τη βουλιμία αφαίμαξης των 'βαμπίρ" κάθε ικανού αθλητή-τριας που θα στηρίζει την καλώς εννοούμενη φιλοδοξία του παράγοντα που θέλει να βλέπει την προσπάθειά του να έχει και ανταγωνιστική προοπτική και που θα  του ανανεώνει το ενδιαφέρον προκειμένου να συνεχίσει την προσφορά του στη διάδοση του αθλήματος.

Το κίνητρο του ανιδιοτελούς εργάτη - παράγοντα της παραγωγικής διαδικασίας είναι "άγνωστο κείμενο" γιά την ηγεσία της Ομοσπονδίας. Μπορεί να είναι και εμπόδιο στην επιχείρηση καθολικής εμπορευματοποίησης. 

Αξεπέραστα τα εμπόδια στην άνοδο σε μεγαλύτερες κατηγορίες όταν σε κάθε τοπική κατηγορία θα βρίσκει μπροστά του ομάδες της "ελίτ" του μπάσκετ που διαθέτουν οικονομικές και γηπεδικές δυνατότητες καθώς και το ανάλογο "προσωπικό" με την κατάλληλη εκμαυλιστική μεθοδολογία στη φαρέτρα τους, προκειμένου να "πείθουν" γονείς και αθλητές-τριες  και να επιδίδονται σε "σαφάρι αφαίμαξης" των σωματείων της γειτονιάς. 

Η σημερινή διοίκηση της ΕΟΚ ταγμένη στην δογματική της μονομέρεια, ξεκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα και της αθλητικές ανάγκες της, ασκεί διοίκηση ενάντια στα σωματεία της γειτονιάς που υπηρετούν και την κοινωνία και την διάδοση του μπασκετ, θεσμοθετώντας τον σταδιακό εξοστρακισμό τους από το μπασκετικό γίγνεσθαι.

Ως άλλοι Λουδοβίκοι δεν αντιλαμβάνονται ότι τα σωματεία της γειτονιάς είναι το νερό που ποτίζει το δέντρο του αθλήματος και απαιτείται η πολύπλευρη στήριξή του

Και όταν το νερό λιγοστέψει ή και στερέψει, θα ξεραθεί το δέντρο- άθλημα.

Ο θρυλούμενος θεσμικός εκσυγχρονισμός που προτάθηκε και "εγκρίθηκε" στην Γ.Σ. της 31ης Μαρτίου 2023, μάλλον  στην διεκπεραίωση της ατζέντας των μεσαζόντων -παρασίτων παραπέμπει. Καθώς και στην απόλυτη κυριαρχία των  λίγων "δυνατών", σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των σωματείων "κυττάρων," βασικών πυλώνων της μπασκετικής και κοινωνικής συνεκτικότητας Και εν τέλει σε βάρος και της κοινωνίας και της διάδοσης και ανάπτυξης του μπάσκετ.    

Είναι λοιπόν αδήριτη ανάγκη , αυτή η καταστροφική επέλαση της "μαθητευόμενης ελιτίστικης αριστείας των ξεκομμένων" και των μαθητευόμενων μάγων, να ηττηθεί όταν και όποτε προκύψει η δυνατότητα.

Και προς αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαίες οι διεργασίες στην κατεύθυνση της συσπείρωσης  των συλλόγων που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του αθλήματος και που είναι η πλειοψηφία, καθώς και η δημιουργία των προϋποθέσεων , για να αλλάξουν τα πράγματα.  Για να σωθεί ότι πρέπει να σωθεί από την προδιαγεγραμμένη δυστοπία.

Αλλά και παρεμβάσεις των  Ενώσεων είναι ανάγκη να προκύψουν, που δυστυχώς ως υποτακτικά παρακολουθήματα λειτουργούν οι περισσότερες, παρά ως ανεξάρτητες διοικητικά και οικονομικά ενώσεις σωματείων, όπως ο ισχύων αθλητικός νόμος προσδιορίζει και επιτάσει

Γιάννης  Κατσώνης