Γιατί οι προπονητές δεν έχουν μάθει να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους; (έμειναν προσκολλημένοι σε άλλη εποχή...)

 

Ο κόσμος εξελίσσεται και μαζί μ' αυτόν και το μπάσκετ...

Πλέον, οι προπονητές, οι διαιτητές, οι παίκτες και οι παράγοντες έχουν τόσα μέσα για ν' αντιδράσουν κι όμως, οι προπονητές εξακολουθούν να παραμένουν προσκολλημένοι σε μια άλλη εποχή. Με τις φωνές, τις διαμαρτυρίες, το βρισίδι κ.α. Στην εποχή του IRS, της αλληλεπιδρασης, της "κατασκοπείας" δεν χωρούν τέτοιες αντιδράσεις...

Είκοσι, ακόμα και τριάντα χρόνια πίσω, μας φέρνουν τα παράπονα των Σπανούλη και του Σεγκούρα...

Τόσα χρόνια πάμε πίσω και στην περίπτωση του Χριστόπουλου...

Είναι άδικο για τους ίδιους, τους συλλόγους αλλά και για το ίδιο το μπάσκετ... Μήπως ο ΕΣΑΚΕ πρέπει να "τραβήξει το αυτάκι" προς γνώση και συμμόρφωση;