Η υποψηφιότητα του Φάνη Φλώτσιου για την προεδρία της ΕΣΚΑΣΕ είναι σοβαρή και ουσιαστική πρόκληση που έχει αντιμετωπίσει ποτέ το καλοστημένο δίκτυο εξουσίας γύρω από την Ομοσπονδία και τους εκλεκτούς της. Όχι γιατί ο ίδιος προέρχεται από κάποιο “σύστημα”, αλλά γιατί ακριβώς δεν προέρχεται και δεν σκοπεύει να γίνει μέρος του.
Η κίνησή του να κατέβει απέναντι στον εκλεκτό του Βαγγέλη Λιόλιου, τον Ηλία Μπουρμά, έχει ήδη προκαλέσει πονοκέφαλο στα επιτελεία που μέχρι χθες πίστευαν ότι όλα θα κυλήσουν… χαλαρά. Όμως, τα δεδομένα ανατράπηκαν. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, οι παράγοντες των συλλόγων βλέπουν ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που τολμά να πει τα πράγματα με το όνομά τους: ότι η Ένωση έχει καταντήσει όμηρος μικρο-συμφερόντων και ότι η διαιτησία της είναι σε τέλμα.
Ο Φλώτσιος έχει ξεκαθαρίσει ότι προτεραιότητά του είναι να ξηλωθεί το κουβάρι της αδιαφάνειας. Δεν θέλει μια ΚΕΔ που λειτουργεί σαν τσιφλίκι κάποιων “κολλητών”, αλλά μια ΚΕΔ που θα κρίνει και θα κρίνεται. Που θα αξιολογεί και θα αξιολογείται. Αυτή η δήλωση, όσο απλή κι αν ακούγεται, για κάποιους μοιάζει με αιτία πολέμου. Αν μάθει ο Λιόλιος πώς ακριβώς το έχει στο μυαλό του, είναι βέβαιο ότι θα… βγάλει σπυράκια.
Ακόμη μεγαλύτερο πανικό προκαλεί το γεγονός ότι γύρω από τον Φλώτσιο έχουν συσπειρωθεί άνθρωποι με ιστορία στο άθλημα, όπως οι Καφρίτσας και Θεοδώρου, που βαρέθηκαν να βλέπουν τα ίδια πρόσωπα να μοιράζουν ρόλους και πίνακες σαν προσωπική τους περιουσία.
Η πιο ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια; Ο Φλώτσιος δεν έχει υποσχεθεί “ρουσφέτια” ούτε διαιτητικά ρεβάνς. Το μοναδικό που λέει είναι ότι οι διαιτητές πρέπει να είναι ανεξάρτητοι, νέοι να μπαίνουν, και οι επιλογές να τεκμηριώνονται δημόσια. Ποιος τολμά να διαφωνήσει δημόσια μ’ αυτό;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η μάχη δεν θα μοιάζει με καμία άλλη. Κάποιοι πίστευαν ότι η Στερεά Ελλάδα θα παραμείνει φέουδο. Ίσως ήρθε η ώρα να τους αποδείξει ότι έκαναν λάθος.