Ο Βαγγέλης Λιόλιος δεν είναι απλά ο πρόεδρος της ΕΟΚ. Είναι ο «καπετάνιος» ενός πλοίου που ταξιδεύει στο απόλυτο σκοτάδι, με κλειστά ραντάρ και... ανοιχτό μικρόφωνο μόνο όταν πρόκειται για την προσωπική του προβολή. Ο άνθρωπος που διακήρυττε διαφάνεια, διάλογο και αναγέννηση, τώρα αρνείται επίμονα να βγει στη δημοσιότητα για να απαντήσει στα καίρια ερωτήματα που πνίγουν το ελληνικό μπάσκετ.
Δεν κάνει συνεντεύξεις Τύπου. Δεν απαντά στους διεθνείς του Παναθηναϊκού, που αναγκάστηκαν να απευθυνθούν στον ίδιο τον πρωθυπουργό για να βρουν το δίκιο τους. Δεν απαντά στους Έλληνες προπονητές που καταγγέλλουν ευθέως μεθοδεύσεις και προσπάθεια πλήρους ελέγχου. Ούτε στον πρώην πρόεδρο της ΟΔΚΕ, Παντελή Ελευθεριάδη, ο οποίος προέβη σε αποκαλύψεις... Η ΕΟΚ επί Λιόλιου λειτουργεί όπως θέλει, όποτε θέλει και για όποιον θέλει.
Η προβολή του προσωπικού του brand μοιάζει να είναι η μόνη σταθερά. Εντός της Ομοσπονδίας, όλα πρέπει να λειτουργούν σαν κουκλοθέατρο, με νήματα που κινούνται από ένα και μόνο κέντρο. Όποιος αντιδρά, απομονώνεται ή «κόβεται». Οι φίλαθλοι στο Final-8 του Κυπέλλου ένιωσαν τι σημαίνει «έλεγχος», όταν τους αφαιρέθηκαν εισιτήρια επειδή απλώς ειρωνεύτηκαν τον πρόεδρο.
Μπορεί ο Βαγγέλης να θέλει να ...ζει στον πάτο της μπασκετικής θάλασσας, μόνο που έχει εξελιχθεί σε ...αφρόψαρο. Όλες οι κινήσεις και οι αποφάσεις του δεν θα εξαφανίζονται πλέον στα θολά νερά. Ως αφρόψαρο θα είναι διάφανος, θα βρίσκεται σε κοινή θέα. Πλέον το μπαλάκι πέφτει στην πολιτεία...
Αναρτήσεις
