Το παραμύθι του Προμηθέα, που κάποτε παρουσιαζόταν σαν το απόλυτο «case study» για το πώς στήνεται ένα πρότυπο σωματείο από το μηδέν, αρχίζει να ξεθωριάζει. Όπως έγραψαν πρώτοι οι GrizLikoi, το success story που μοσχοπουλήθηκε στα αθηναϊκά σαλόνια και στα γραφεία της ΕΟΚ, δείχνει πλέον τα πρώτα σημάδια αποξένωσης.
Η πραγματικότητα είναι πεισματάρα: οι άνθρωποι που έβαλαν πλάτη για να σηκωθεί ο Λιόλιος στο μπασκετικό στερέωμα, τώρα τον εγκαταλείπουν ο ένας μετά τον άλλο. Στην Πάτρα, όπου όλοι ξέρουν και κανείς δεν μιλάει φωναχτά, το ψίθυρο τον ακούς πια καθαρά κι ας προσπαθούν κάποιοι να το θάψουν.
Πρώτος την έκανε ο Χρήστος Χριστοδούλου. Κατάλαβε γρήγορα με ποιον είχε να κάνει και αποχώρησε. Ακολούθησε ο Λυμπερόπουλος, το «δεξί χέρι» του Λιόλιου στις εκλογές της ΕΟΚ. Δίπλα του και ο Ντίνος Σβερκούνος.
Πιο πρόσφατα, ο Τάσος Χρυσανθόπουλος έδωσε τα κλειδιά και αποχώρησε από την αντιπροεδρία του Προμηθέα, ενώ ο Βαγγέλης Αναγνωστόπουλος της Super Cargo πήρε τα φορτηγά του και τράβηξε δική του ρότα. Ακόμη κι ο φύλακας των γηπέδων έφυγε, κάτι που λέει πολλά για το κλίμα που επικρατεί.
Κι αν νομίζετε ότι τελειώσαμε, κρατήστε και το όνομα του Μαρλαφέκα. Ο ισχυρός άνδρας της Λουξ, που κάποτε ήταν παντού στο μπάσκετ, χάθηκε κι αυτός από δίπλα του. Είδε κανείς τελευταία την Λουξ να στηρίζει αγώνες της ΕΟΚ; Ούτε στο παρκέ, ούτε στα μπουκάλια. Τυχαίο; Καθόλου.
Ο Λιόλιος μένει, λοιπόν, μόνος στο κάδρο κι η μοναξιά στην πολιτική (και στο μπάσκετ) δεν καλύπτεται ούτε με project, ούτε με φωτογραφίες.
Αναρτήσεις
){kind=link}