Το παραμύθι του Προμηθέα, που κάποτε παρουσιαζόταν ως «το πρότυπο σωματείο», φαίνεται πως έχει αρχίσει να ξεθωριάζει κι ας συνεχίζουν κάποιοι να το πουλάνε για success story. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: ένας ένας, οι άνθρωποι που στήριξαν το οικοδόμημα του Βαγγέλη Λιόλιου, φεύγουν σαν να χτύπησε η κόρνα της γραμματείας. Κι όσο κι αν προσπαθούν να το κρατήσουν μακριά από τα φώτα, οι παροικούντες την Πάτρα ξέρουν καλά ότι η φθορά δεν μακιγιάρεται.
Πρώτος στη λίστα, κι όχι τυχαία, ο Τάσος Χρυσανθόπουλος. Ο άνθρωπος που για χρόνια κουβάλησε στην πλάτη του την αντιπροεδρία, αλλά και ό,τι άλλο χρειαζόταν για να δουλέψει η «μηχανή» του Προμηθέα. Ο Χρυσανθόπουλος - ένα ηθικό στοιχείο - έφυγε σιωπηλά, αλλά το μήνυμα είναι εκκωφαντικό: «άλλα έλεγε, άλλα έκανε κι άλλα εννοούσε» ο Βαγγέλης Λιόλιος. Είχε τάξει – λένε – ότι θα περάσει τέσσερα χρόνια στην ΕΟΚ, να «καθαρίσει τη μπουγάδα», να φτιάξει τον ελληνικό μπασκετικό χάρτη και μετά θα επέστρεφε θριαμβευτής στον Προμηθέα. Ποιος να το πίστευε…
Δεν ήταν μόνο ο Χρυσανθόπουλος. Ο Βαγγέλης Αναγνωστόπουλος, ο άνθρωπος πίσω από τη Super Cargo – μια εταιρεία που κουβαλάει φορτία και «κουβάλησε» και τον Προμηθέα σε δύσκολες μέρες – αποχώρησε κι αυτός. Ο Αναγνωστόπουλος δεν ήταν ένας απλός χορηγός. Ήταν κομμάτι του πάγκου, κομμάτι της καθημερινότητας της ομάδας. Όμως, όταν χάνεται η εμπιστοσύνη, φεύγει και το πιο γερό στήριγμα. Στη θέση του έμεινε ένα κενό και μια σιωπή.
Ακόμη κι ο φύλακας, ο άνθρωπος που επί χρόνια κρατούσε «ζωντανά» τα γήπεδα και τις εγκαταστάσεις, αποχώρησε. Στην Πάτρα λένε πως μόνο ο Παντελής Αθανασίου κρατάει ακόμα τα «κλειδιά». Μέχρι πότε, όμως;
Το σιωπηλό κύμα φυγής είναι το πιο δυνατό μήνυμα ότι στο μπασκετικό «βασίλειο» του Προμηθέα κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Και κανείς δεν μπορεί να πει πως δεν το έβλεπε να έρχεται. Ο Λιόλιος μπορεί να έλεγε πως το πρότζεκτ είναι θωρακισμένο, αλλά στην πράξη αποδεικνύεται πως οι άνθρωποι είναι που κρατάνε όρθιο έναν οργανισμό – όχι τα μεγαλεπήβολα οράματα και οι δηλώσεις περί «μπουγάδας» που θα καθαριστεί.
Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο είναι αυτό της ΕΟΚ. Εκεί θα διαβάσετε για τις αποχωρήσεις. Η «μπουγάδα» τελικά θέλει γερά χέρια, καθαρά νερά και σκληρή δουλειά. Αν μείνεις μόνο με τα λόγια, μένεις χωρίς πλυντήριο κι όπως φαίνεται, στον Προμηθέα ήδη μαζεύονται τα άπλυτα. Το ερώτημα είναι ποιος θα τα πλύνει. Και κυρίως: ποιος θα μείνει να τα απλώσει.
Αναρτήσεις
){kind=link}