Με έναν αριθμό που δεν περνά απαρατήρητος —περίπου 67 σωματεία της ΕΣΚΑ— οι αντιδράσεις για το φιλόδοξο πρόγραμμα «Youth Referee / Youth Table Official» παίρνουν επίσημο χαρακτήρα. Χθες στη συνάντηση που διεξήχθη διαδικτυακά.
Πρόκειται για το σχέδιο που προβλέπει την υποχρεωτική παρουσία διαιτητών και κριτών όχι από τον πίνακα των επίσημων συνδέσμων, αλλά από την… ίδια την «δεξαμενή» των παιδιών που παίζουν στα Γαλανόλευκα Αστέρια και στο MiniBasket (U14 κορίτσια, U13 αγόρια, U12, U11). Ο σκοπός θεωρητικά ευγενής: να καλλιεργηθεί το αίσθημα υπευθυνότητας, να μπουν τα παιδιά στη λογική του εθελοντισμού και να γεννηθούν νέοι διαιτητές. Πολλώ δε μάλλον, σε αγώνες χωρίς σκορ και με ειδικούς κανονισμούς, ώστε να υπάρχει το πλαίσιο εκπαίδευσης και όχι ο άκρατος ανταγωνισμός.
Μόνο που στη θεωρία όλα ακούγονται ωραία. Στην πράξη, οι παράγοντες των σωματείων βλέπουν τα πράγματα αλλιώς. «Ποιο παιδί Γ’ Λυκείου που δίνει πανελλήνιες θα κάτσει να σφυρίξει;» λένε, με μια δόση ρεαλισμού που δύσκολα αντικρούεται. Ακόμη χειρότερα: οι ίδιοι πιστεύουν ακράδαντα ότι αντί να «σπείρουν» νέους διαιτητές, απλώς θα «ξεριζώσουν» αθλητές από το ίδιο το άθλημα. Αντί να κερδίσουν εμπειρία, τα παιδιά θα χάσουν το ενδιαφέρον και θα πάνε αλλού.
Σαν να μην έφτανε αυτό, υπάρχει και το πρακτικό: οι γονείς θα αντιδράσουν. Ποιος αλήθεια θα αναλάβει την ευθύνη να πει στον μπαμπά ή τη μαμά ότι το παιδί του δεν θα παίξει αλλά θα κρατάει το χρονόμετρο ή θα σφυρίζει το φάουλ του φίλου του; Οι σύλλογοι, λοιπόν, προτιμούν χίλιες φορές να πληρώσουν από το ισχνό ταμείο τους τους επίσημους διαιτητές και κριτές, παρά να ρισκάρουν την «αποψίλωση» των ρόστερ τους.
Απέναντι σε αυτή τη θύελλα, οι Καλαϊτζής και Σπηλιάκος προσπαθούν να πείσουν τους δύσπιστους. Επιμένουν ότι το «γαλλικό μοντέλο» έχει δουλέψει στην Ευρώπη, άρα γιατί όχι κι εδώ; Μόνο που οι ντόπιοι παράγοντες ξέρουν καλά πως η ελληνική πραγματικότητα σπάνια αντιγράφει το εξωτερικό κατά γράμμα.
Η ΕΟΚ, από την πλευρά της, ξεκαθαρίζει ότι το βάρος της επιτυχίας —ή της αποτυχίας— θα πέσει στους ώμους των σωματείων και των συνδέσμων. Εξ ου και η… προειδοποίηση: όποιος δεν δηλώσει youth διαιτητή ή κριτή, ίσως μείνει εκτός προγράμματος.
Το συμπέρασμα; Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν το «γαλλικό μοντέλο» θα ριζώσει στα ελληνικά γήπεδα ή αν θα μείνει άλλο ένα ωραίο power point που θα το θυμόμαστε στα σεμινάρια…
Αναρτήσεις
