Η ΟΔΚΕ φαίνεται πως έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να τιμήσει όπως άξιζε τον Γιάννη Τηγάνη. Ο Αθηναίος διαιτητής, που δικαίως χαρακτηρίζεται ως το «πρόσωπο της χρονιάς» μετά τη μεγάλη του είσοδο στην Euroleague, δεν έλαβε ούτε μια απλή αναφορά από την ηγεσία της Ομοσπονδίας Διαιτητών.
Κι όμως, μιλάμε για τον άνθρωπο που στο πρόσφατο σεμινάριο διαιτησίας δεν περιορίστηκε μόνο στην παρουσία του, αλλά πρωταγωνίστησε με τις τοποθετήσεις και την ανάλυση κανονισμών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Στέλιος Κουκουλεκίδης, εντυπωσιασμένος, του ζητούσε επίμονα να επαναλάβει όσα έλεγε: «πες το ξανά, πες το ξανά» αλά Άννα Βίσση. Παρ’ όλα αυτά, η ΟΔΚΕ έδειξε πλήρη αμέλεια. Ούτε συγχαρητήρια, ούτε μια κίνηση αναγνώρισης προς τον νεαρό που κατάφερε να φτάσει εκεί που λίγοι Έλληνες έχουν φτάσει.
Αντίθετα, μοιράστηκαν τιμητικές πλακέτες, με πρώτο παραλήπτη τον Βαγγέλη Λιόλιο, αφήνοντας τον Τηγάνη με μοναδική «επιβράβευση» την αναγνώριση της γνώσης του στους κανονισμούς. Εικόνα που προκαλεί ερωτήματα: πώς γίνεται να τιμώνται όλοι, πλην αυτού που πραγματικά κουβαλά την ελληνική διαιτησία σε ένα νέο επίπεδο;
Η στάση αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη. Στους κόλπους της διαιτησίας συζητείται έντονα η αδιαφορία της ΟΔΚΕ, η οποία αντί να αναδείξει τον νεαρό ρέφερι ως παράδειγμα προς μίμηση, τον αγνόησε επιδεικτικά. Ένα μήνυμα που, δυστυχώς, αποτυπώνει μια παθογένεια χρόνων: το ταλέντο μένει στην άκρη, ενώ οι γνωριμίες και τα χειροκροτήματα μοιράζονται αλλού.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Γιάννης Τηγάνης δεν χρειάζεται καμία πλακέτα για να αποδείξει την αξία του. Η Euroleague του άνοιξε την πόρτα· η ΟΔΚΕ, όμως, φρόντισε να αφήσει τη δική της πόρτα… κλειστή.