Φαίνεται πως στα εθνικά πρωταθλήματα της ΕΟΚ η εντοπιότητα στους ορισμούς διαιτητών αποτελεί πλέον παρελθόν. Οι ομάδες μάλιστα μοιράζονται το εξοδολόγιο, λες και πρόκειται για… κοινόχρηστα. Καλή ιδέα στα χαρτιά, αλλά στην πράξη πόσο εφαρμόζεται;
Η άρση της εντοπιότητας λογικά βρίσκει σύμφωνες τις περισσότερες ομάδες, ιδιαίτερα τις φιλοξενούμενες, αφού θεωρητικά ενισχύει την αξιοπιστία των σφυριγμάτων. Όμως άλλο «θεωρητικά» κι άλλο «στην πράξη». Γιατί, αν αποφασίστηκε να εφαρμοστεί, θα έπρεπε να ισχύει για όλους και όχι κατά περίπτωση.
Η ΚΕΔ και η ΕΟΚ κρατούν, όπως πάντα, το μαχαίρι και το καρπούζι. Όμως, αν πραγματικά στόχος είναι η οικονομική ελάφρυνση των σωματείων, τότε γιατί βλέπουμε τέτοιες αντιφάσεις; Κανείς δεν αμφισβητεί το επίπεδο των διαιτητών. Το ζήτημα είναι ο ορισμός. Δε θα μπορούσε να γίνει μια απλή «ανταλλαγή» για να γλιτώσουν όλοι τα περιττά έξοδα;
Το μέτρο πάρθηκε, αλλά φαίνεται να εφαρμόζεται όπως βολεύει. Ακούει κανείς στα γραφεία; Και οι Ενώσεις, τι ρόλο παίζουν τελικά; Παρατηρητές ή υποστηρικτές των σωματείων τους;
Διαβάστε περισσότερα εδώ
