Ο Θόδωρος "έφυγε" χωρίς την παρουσία διαιτητών

Έτσι είναι η ζωή. Όσο υπάρχεις όλοι σε θυμούνται. Σου κάνουν τεμενάδες. Όταν όμως έρθει η κακιά στιγμή, όλοι γυρίζουν την πλάτη. Ξεχνούν...
Τον Θεοδωρή Παρλάλογλου μπορεί να μην τον ξέραμε προσωπικά, γνωρίζαμε όμως ποιος είναι. Ζούσε για το μπάσκετ. Προσοχή για να μην παρεξηγηθούμε. Ζούσε για το μπάσκετ και όχι, από το μπάσκετ. Εντελώς διαφορετικό. Περίμενε με αγωνία το τελετουργικό κάθε αγώνα, δηλαδή, να παραλαμβάνει τα δελτία, να κάνει τη δουλειά του κατά τη διάρκεια του αγώνα και αμέσως μετά να πάρει τους συναδέλφους του, διαιτητές και κριτές και να πεταχτούν για μια προβατίνα. Απλά πράγματα αλλά ουσιώδη.
"Πάμε να φάμε, κερνάω..." ήταν συνήθως η πρόταση του Θεόδωρου σε διαιτητές και κριτές. Ήθελε την επικοινωνία, του άρεσε η σχέση. Κι όμως, στην κηδεία του χθες δεν τον τίμησε κανείς διαιτητής, πλην του Θανάση Μπούκα και ίσως ενός ακόμη. Η διοίκηση του ΣΕΔΚΑ απουσίαζε. Δεν βρέθηκε ούτε ένα μέλος να εκπροσωπήσει τον σύνδεσμο, να χαιρετίσει τον Θεόδωρο που είχε αφιερώσει όλη του τη ζωή για το μπάσκετ. Ούτε καν μια ανακοίνωση. Και οι σχέσεις που είχε αναπτύξει μέσα από το μπάσκετ σβήστηκαν με μιας. Δεν είναι κρίμα;
ΥΓ. Οι Ανδρέας Τσαγκαμίλης, Γιάννης Χασάπης και Γιώργος Νάκος εκφράζουν πάντως τα θερμά συλλυπητήρια για τον Θοδωρή στην οικογένεια του όπως και στο σύνδεσμο των κριτών της Αθήνας. "Θα μείνει αξέχαστος, ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκέπασε..." αναφέρπυν μεταξύ άλλων.