Το ημερολόγιο του Ζάβαλου - Ημέρα 1η: Καλύτερα μια ζωή ασπρόμαυρη, παρά έγχρωμη...

Αγαπητό Ημερολόγιο, συχνά αναρωτιέμαι αν κάποτε θα παραδεχτώ πως δεν υπάρχει, αυτό που λέμε, φυσιολογικό...
Δηλαδή, η ΚΕΔ ορίζει, ο διαιτητής σφυρίζει και ο κομισάριος - παρατηρητής διευκολύνει το έργο των υπολοίπων.

Για να υπάρξει, όμως, κάτι φυσιολογικό, σημαίνει πως υπάρχει ένας γενικός κανόνας που κάποιος έφτιαξε και όρισε, τι είναι φυσιολογικό. Φακ δατ!

Αγαπητό Ημερολόγιο,

Μικρός όταν έβλεπα ασπρόμαυρες ταινίες πίστευα ότι και οι άνθρωποι είναι ασπρόμαυροι!!!

Βλακεία μου που το πίστευα μικρός, αλλά το πίστευα. 

Μετά που ήρθε η έγχρωμη τηλεόραση κατέληξα στο συμπέρασμα: Έγχρωμη T.V., ασπρόμαυρη ζωή...

Αγαπητό Ημερολόγιο

Τελικά διαπίστωσα ότι όταν τα πράγματα ήταν ασπρόμαυρα, όλα ήταν πιο απλά.

• Η ΚΕΔ όριζε χωρίς δεύτερη κουβέντα διαιτητές-κομισάριους-παρατηρητές κι αυτοί πήγαιναν, είτε να σφυρίξουν, είτε να διευκολύνουν το έργο των ρεφς.

• Δεν είχαμε το Facebook να κράζει από εκεί ο παράγοντας διαιτησίας, επειδή δεν ορίστηκε στο παιχνίδι της προτίμησής του!!! Δεν ορίστηκε στο παιχνίδι που θα ήθελε να πάει, αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα και τους υπόλοιπους!!! 

• Δεν είχαμε τα Viber, τα Signal και τα SMS να στέλνουμε μηνύματα επηρεασμού (sic)!!!
  
  
  
• Δεν είχαμε την ελευθερία του λόγου και των πράξεων!!! Που ο διαιτητής ορίζεται να πάει στο παιχνίδι και αίφνης στέλνει κώλυμα. Ή που ορίζεται σε ξένο πρωτάθλημα και τελικά ακυρώνει τον ορισμό όχι μια, όχι δύο αλλά τρεις φορές!!!
  
  
• Δεν είχαμε την ευχέρεια να είμαστε ταυτόχρονα και παπάδες και ζευγάδες. Και υπάλληλοι και καθηγητές και υπεύθυνοι διαιτησίας και μεταφορείς και διαιτητές και συμβουλάτορες συλλόγων και γονείς διαιτητών!!!

Αγαπητό Ημερολόγιο

Καλύτερα μια ζωή ασπρόμαυρη, παρά μια εξελιγμένη έγχρωμη ζωή...