Λίγες μόνο ώρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων... στις εκλογές της ΟΔΚΕ, το θερμόμετρο δεν ανέβηκε μόνο από το εκλογικό ενδιαφέρον, αλλά και από τα… κάρβουνα που άναψαν κάτω από τα γραφεία της Ομοσπονδίας, εκεί όπου στήθηκε το πρώτο επίσημο φαγοπότι της «νέας εποχής» υπό τον Κώστα Μπούσια.
Ο νέος πρόεδρος της Ομοσπονδίας Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδος δεν άργησε να ευχαριστήσει έμπρακτα τους συμμάχους του, οργανώνοντας ένα χαλαρό και συμβολικό τραπέζι για όσους στάθηκαν στο πλευρό του.
Παρόντες ήταν εκπρόσωποι από 7 έως 8 συνδέσμους, δηλαδή εκείνοι που αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά της πρότασης μομφής που έφερε την αλλαγή στο τιμόνι της ΟΔΚΕ. Ήταν το «ευχαριστώ» του νέου προέδρου, ο οποίος μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αρκέστηκε μόνο στο φαγητό και το ποτό αλλά έβγαλε κι έναν σύντομο λόγο. Χαμογελαστός και εμφανώς ικανοποιημένος από την έκβαση της διαδικασίας, ο Κώστας Μπούσιας ευχαρίστησε προσωπικά τους παριστάμενους για τη στήριξή τους, δηλώνοντας αποφασισμένος να επαναφέρει την ΟΔΚΕ σε τροχιά ενότητας.
Στο πλευρό του, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Λάζαρος Βορεάδης, με τον οποίο διατηρεί διαχρονική σχέση εμπιστοσύνης, αλλά και ο Μάνος Τσολάκος, εκπρόσωπος του συνδέσμου της Αθήνας. Οι δύο τελευταίοι φέρονται να έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος, με τον νέο πρόεδρο να μην το ξεχνά και να τους αναφέρει ξεχωριστά στον σύντομο χαιρετισμό του.
Το γεύμα, πέρα από εορταστικό, είχε και συμβολικό χαρακτήρα. Δεν ήταν απλώς μια συγκέντρωση, αλλά μια άτυπη πρώτη συνάντηση εργασίας, καθώς στο τραπέζι τέθηκαν ήδη τα πρώτα ζητήματα προς συζήτηση για τη νέα εποχή. Αλλά και το θέμα της δικαστικής επιμελήτριας, η οποία κατέβασε στοίβα τους φακέλους των διαιτητών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι σε κάποιους δεν άρεσε η εφαρμογή της απόφασης.
Από την άλλη, δεν έλειψαν και οι… πικάντικες ατάκες, με ορισμένους να σχολιάζουν με χιούμορ ότι «τα τραπέζια μετράνε περισσότερο από τις κάλπες», υπονοώντας τις συμμαχίες που χτίστηκαν μακριά από τα φώτα των εκλογών. Όπως και να ’χει, ο Μπούσιας μπήκε δυναμικά, έδειξε ότι ξέρει να κρατάει ισορροπίες, και το κυριότερο: ότι δεν ξεχνά τους συμμάχους του. Η συνέχεια στις αίθουσες και — γιατί όχι — στα επόμενα τραπέζια.