Σε Συμπληγάδες η διαιτησία στην Ελλάδα... (οι αφόρητες πιέσεις που δέχονται οι σύνδεσμοι...)

 

Η ελληνική διαιτησία του μπάσκετ βρίσκεται αντιμέτωπη... με μια πρωτοφανή κρίση, εγκλωβισμένη σε ένα πλαίσιο πιέσεων, παρεμβάσεων και πολιτικών σκοπιμοτήτων. 

Το σκηνικό που διαμορφώνεται δεν αφήνει περιθώρια για ανεξαρτησία και αξιπιοστία της διαιτησίας, ενώ όσοι επιχειρούν να διατηρήσουν την αυτονομία της ΟΔΚΕ βρίσκονται στο περιθώριο, στον "πάγο". Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει τεράστια αναστάτωση, με τους συνδέσμους διαιτητών και τους ενεργούς διαιτητές να βιώνουν μια πρωτοφανή πίεση προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις επιταγές της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της έντασης που επικρατεί στον χώρο είναι η εξαφάνιση διαιτητών από αγώνες των εθνικών κατηγοριών. Αντί αυτών, στους αγώνες ορίζονται κατά συρροή "αρεστοί", γεγονός που υπονομεύει την αξιοκρατία και δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη διαφάνεια των διαδικασιών. 

Ο αρχικός αποκλεισμός των 12 συνδέσμων που στήριξαν μια ανεξάρτητη και αδέσμευτη ΟΔΚΕ μέσω της καταψήφισης της πρότασης μομφής στη γενική συνέλευση, αποτελεί ένα σαφές δείγμα της κατάστασης. Οι διαιτητές και οι κομισάριοι που ανήκουν στους συγκεκριμένους συνδέσμους βρίσκονται σε έναν ιδιότυπο αποκλεισμό από τα παιχνίδια των εθνικών κατηγοριών, κάτι που δεν έχει προηγούμενο. Η πίεση προς τους συνδέσμους είναι τεράστια, καθώς οι ενεργοί διαιτητές και κομισάριοι απαιτούν την άμεση επανένταξή τους στα παιχνίδια, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υποκύψουν στις απαιτήσεις της ΕΟΚ. Το οικονομικό κομμάτι παίζει επίσης σημαντικό ρόλο, καθώς οι αποζημιώσεις των 50-60 ευρώ ανά αγώνα, για πολλούς, αποτελούν αναγκαίο συμπλήρωμα εισοδήματος.

Υπάρχουν διαιτητές αλλά και κριτές οι οποίοι συντηρούνται μόνο από τα χρήματα των αγώνων και όπως καταλαβαίνετε, θεωρείται θέμα επιβίωσης ο αποκλεισμός τους. Σκεφτείτε μόνο ότι πρόεδρος κριτών, όπως λέγεται, λαμβάνει ένα καλό μηνιάτικο μόνο από τους αγώνες της ένωσης αλλά και από τα ανεξάρτητα! Πολλώ δε μάλλον, οι διαιτητές που λαμβάνουν περισσότερα χρήματα...      

Η κατάσταση έχει οδηγήσει σε ακραίες αντιδράσεις. Εν ενεργεία διαιτητής περιφερειακού συνδέσμου κοντά στην Αττική επιτέθηκε μέσω ανάρτησης στη διοίκηση του συνδέσμου του, κατηγορώντας την για την απουσία του από τους αγώνες. Παράλληλα, κομισάριος που φέρεται να διεκδικεί θέση στο ΔΣ της ΟΔΚΕ στις επόμενες εκλογές, διαρρέει ότι προτίθεται να καταθέσει αγωγή για διαφυγόντα κέρδη, σε μια προσπάθεια να πιέσει ακόμη περισσότερο τις διοικήσεις των συνδέσμων. Με αυτόν τον τρόπο, διαιτητές και κομισάριοι προσπαθούν να αναγκάσουν τους συνδέσμους να υποχωρήσουν, ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της ΕΟΚ.

Παράλληλα, η επιβολή της πολιτικής "στραγγαλισμού" από την ΕΟΚ έχει δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και ανασφάλειας. Οι πιέσεις είναι αφόρητες και οι σύνδεσμοι διαιτητών βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ορισμένοι από αυτούς έχουν, ήδη, στείλει επιστολή κατά του νυν συμβουλίου της ΟΔΚΕ, ακολουθώντας σχεδόν πανομοιότυπο κείμενο, γεγονός που δημιουργεί εύλογες υποψίες για οργανωμένη προσπάθεια αποσταθεροποίησης.

Ωστόσο, υπάρχουν και αυτοί που παραμένουν αμετακίνητοι, βάζοντας πάνω απ' όλα το ηθικό κομμάτι και την ανάγκη για μια διαιτησία ανεξάρτητη από εξωτερικές παρεμβάσεις. Παρά τις πιέσεις, δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν πίσω. Το ερώτημα, όμως, που ανακύπτει είναι: μέχρι πότε θα αντέξουν; Το κλίμα γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτικό, με τις διοικήσεις των συνδέσμων να βρίσκονται σε διαρκή ψυχολογική και επαγγελματική πίεση.

Η ελληνική διαιτησία του μπάσκετ βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής. Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ο κίνδυνος να χαθεί κάθε έννοια αξιοκρατίας και δικαιοσύνης είναι παραπάνω από ορατός. Οι διαιτητές που επιλέγονται με βάση τις προσωπικές τους σχέσεις και όχι την ικανότητά τους, η συνεχής ποδοσφαιροποίηση της διαιτησίας και η πίεση προς τους συνδέσμους να συμμορφωθούν "κατά τας επιταγάς" της ΕΟΚ, δημιουργούν ένα σκηνικό που μόνο βλάπτει μπορεί να είναι για το ελληνικό μπάσκετ.

Η διαιτησία αποτελεί θεμέλιο λίθο της αξιοπιστίας κάθε αθλήματος. Όταν οι διαιτητές δεν μπορούν να λειτουργήσουν ανεξάρτητα, τότε ολόκληρο το οικοδόμημα του αθλήματος τίθεται υπό αμφισβήτηση. Η ανάγκη για μια ανεξάρτητη, αδιάβλητη και αξιοκρατική διαιτησία είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Όσοι αγωνίζονται για να την προστατεύσουν δίνουν μια δύσκολη μάχη, όμως η έκβασή της θα κρίνει το μέλλον της ελληνικής καλαθοσφαίρισης.