Διαιτησία. Ένα κομμάτι, που είναι ίσως το πιο βασικό... στην διεξαγωγή των πρωταθλημάτων και παράλληλα το πιο παρεξηγημένο, με την έννοια πως για όλα τα «στραβά» μας μας φταίει πάντα ο διαιτητής.
Ο Σύνδεσμος Ερασιτεχνών Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Κυκλάδων εξέδωσε ένα δελτίο τύπου το οποίο εκτός από την αποτύπωση της δύσκολης πραγματικότητα που έχει να αντιμετωπίσει ένας διαιτητής στον δυσκολότερο αθλητικό νομό της Ευρώπης δίνει παράλληλα τροφή για σκέψη για όλους εμάς που ασχολούμαστε με τα επίσημα πρωταθλήματα στις Κυκλάδες.
Σε όλα τα αθλήματα οι διαιτητές προσφέρουν τεράστιο έργο και ταλαιπωρούνται εξίσου ή πολλές φορές και περισσότερο από τις ομάδες. Δεν θα βάλουμε ζυγαριές και συγκρίσεις στην αναφορά μας, αλλά θα εξαιρέσουμε τους διαιτητές του ποδοσφαίρου, οι οποίοι παρά τις όποιες δυσκολίες φαίνεται ότι είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα από αυτούς του Μπάσκετ και του Βόλεϊ.
Τα εξοδολόγια της ντροπής
Το βόλεϊ θα το αφήσουμε στην άκρη γιατί εκεί δεν μιλάμε καν για αμοιβές, αλλά για φιλοδωρήματα που παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι για αν προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και αυτός είναι ο λόγος ότι έχουν μείνει κάποιοι λίγοι ρομαντικοί που το κάνουν καθαρά λόγω της αγάπης τους προς το άθλημα.
Ένας διαιτητής ποδοσφαίρου, βάσει των εξοδολογίων αμείβεται με τα τριπλάσια από έναν διαιτητή μπάσκετ. Είναι αρκετά χαμηλά για να ταξιδεύει ένας διαιτητής μακριά από το σπίτι του, αλλά εισπράττει ένα αξιοσέβαστο ποσό, καθώς αποζημιώνεται με 40€ για παιχνίδια Ανδρών και 20€ για τα αναπτυξιακά. Έχει 75€ διανυκτέρευση και 50€ ημιαργία. Επίσης υπάρχει η διημέρευση ανάμεσα διανυκτέρευση και ημιαργία στα 45 + ταξί.
Πάμε τώρα στους διαιτητές μπάσκετ, οι οποίοι αμείβονται ε έναν πρόχειρο υπολογισμό με το 1/3 σε σχέση με τους συναδέλφους τους του ποδοσφαίρου. Πληρώνονται με 20€ στα πρωταθλήματα Ανδρών – Γυναικών, με 12€ στις μικρές ηλικίες και 15 στα Αναπτυξιακά. Η διανυκτέρευση είναι 60€ την στιγμή που ένα μονόκλινο πχ στην Πάρο κοστίζει 55€ και του μένουν 5€ για να φάει και να πιει ένα καφέ. 30€ είναι η ημεραργία. Για διημέρευση και ταξί ούτε λόγος…
Διαβάζοντας κάποιος τα παραπάνω απορεί. Πως μπορεί κάποιος που διαφεντεύει το Μπάσκετ να θεωρεί ότι ένας διαιτητής θα πρέπει να πληρώνεται με το 1/3 σε σχέση με έναν αντίστοιχο του ποδοσφαίρου;
Το οικονομικό είναι απλά το ένα σκέλος, αλλά παράλληλα και η βασική αιτία που δεν βλέπουμε νέους διαιτητές, καθώς αν δεν υπάρχει το πιο βασικό κίνητρο γιατί κάποιος σοβαρός και επαρκής να ασχοληθεί;
Οι κριτές του καναπέ
Οι ιστορίες με την ”Οδύσσεια” των ομάδων και των διαιτητών για να φτάσουν από νησί σε νησί έχει τονιστεί αρκετές φορές από τα ΜΜΕ και μάλιστα έχει γίνει και αντικείμενο συζήτησης σε όλη την Ελλάδα. Με την ανακοίνωση όμως που εξέδωσε ο Σύνδεσμος Ερασιτεχνών Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Κυκλάδων, έρχεται για πρώτη φορά επίσημα ένας φορέας να αναφερθεί στο θέμα της ταλαιπωρίας, της οικονομικής ανεπάρκειας και της αυταπάρνησης που χρειάζεται να δείξει ένας διαιτητής για να ανταπεξέλθει και τελικά όλοι εμείς να δούμε έναν αγώνα και να επιστρέψουμε στους καναπέδες μας νομίζοντας ότι όλα έχουν τελειώσει.
Δεν είναι καθόλου έτσι όμως. Στο ακόλουθο κείμενο αποτυπώνεται η ”Γκρι Οδύσσεια” του προέδρου του συνδέσμου, Άγγελου Σαμοθράκη, ο οποίος έφυγε από το σπίτι του την Παρασκευή και εν μέσω απαγορευτικών, μεγάλης ταλαιπωρίας και τεράστιων εξόδων επέστρεψε την Τρίτη με αρκετά ευρώ λιγότερα στην τσέπη του, καθώς όπως αναφέραμε παραπάνω οι αμοιβές αγγίζουν τα όρια του αστείου.
Διαβλαστε το άρθρο στο Η ”Γκρι Οδύσσεια”, οι ανισότητες και τα «παρατράγουδα» της διαιτησίας
Αναρτήσεις
.jpeg)
.jpeg)
