Έφυγε ο Γ. Παπαδάκης από την τηλεόραση, φεύγει και ο Γ. Αλεξόπουλος από το μπάσκετ!!! (τι ξέχασε να μας πει...)

 



Η αποχώρηση του Γιάννη Αλεξόπουλου από την προεδρία της ΕΣΚΑ, ύστερα από 30 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας, σηματοδοτεί αναμφίβολα ένα ιστορικό τέλος εποχής για την τοπική αθλητική κοινωνία. Το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του ήταν γεμάτο συγκίνηση, υπερηφάνεια και συνείδηση της διαδρομής του, καθώς αποτύπωσε έναν διοικητικό κύκλο πλούσιο σε επιτεύγματα, καινοτομίες και θεσμική προσφορά.


Ο Αλεξόπουλος ευχαρίστησε σχεδόν κάθε εμπλεκόμενο κρίκο της αλυσίδας του ελληνικού μπάσκετ: συνεργάτες, παράγοντες, σωματεία, αθλητές, προπονητές, διαιτητές, κριτές, την οικογένειά του. Όμως, μέσα στην εκτενή αυτή αναφορά, λείπει μια ομάδα ανθρώπων η οποία σταθερά και αδιάλειπτα κράτησε ζωντανό το διοικητικό σώμα της ΕΣΚΑ: οι υπάλληλοι - εργαζόμενοι της Ένωσης.


Η σιωπή αυτή δεν μειώνει, ασφαλώς, τη σημασία των όσων ειπώθηκαν. Αλλά φανερώνει μια διαχρονική παθογένεια του ελληνικού αθλητικού διοικητικού πολιτισμού: τη λήθη ή την υποτίμηση των «αφανών». Εκείνων που δεν λαμβάνουν χειροκρότημα στα γήπεδα ούτε ανεβαίνουν σε βήματα εκδηλώσεων, αλλά χωρίς τη δουλειά τους – σε γραφεία, προγράμματα, διοργανώσεις – το οικοδόμημα δεν μπορεί να σταθεί.


Και είναι παράδοξο, γιατί ο ίδιος ο Αλεξόπουλος μιλά για το μπάσκετ ως “χώρο αξιών, ήθους, συνεργασίας και ομαδικής προσπάθειας”. Η ομαδική προσπάθεια, όμως, περιλαμβάνει και εκείνους που δεν φαίνονται. Αυτή η παράλειψη δεν απαξιώνει φυσικά το πλούσιο έργο του απερχόμενου προέδρου. Αντιθέτως, αναδεικνύει ένα κρίσιμο ζητούμενο για τη νέα διοίκηση που θα προκύψει: την ενίσχυση της αναγνώρισης όλων των κρίκων της αλυσίδας.


Μέσα σε αυτά τα 30 χρόνια, ο Αλεξόπουλος πράγματι υπηρέτησε το άθλημα. Αλλά το ίδιο το παράδειγμα που ο ίδιος υποστήριξε με τις πράξεις του – ότι το μπάσκετ είναι συλλογική υπόθεση – επιβάλλει να υπάρχει μέριμνα και για τους ανθρώπους «πίσω από τις κουρτίνες». 


Και κάτι τελευταίο κ. Γ. Αλεξόπουλε: Όταν λες αποχωρείς από το μπάσκετ εννοείς ότι ότι δεν θα παραμείνεις, είτε περιφερειάρχης, είτε σε άλλη θέση. Ή μήπως κάνουμε λάθος;


Διαβάστε το κείμενο:




ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΕΣΚΑ


Αγαπητές και αγαπητοί συνεργάτες, παράγοντες των σωματείων, αθλητές και αθλήτριες, προπονητές, διαιτητές και κριτές, φίλοι του μπάσκετ,


Είναι φυσικό γράφοντας σήμερα την συγκεκριμένη επιστολή να νιώθω έντονα και ανάμεικτα συναισθήματα.


30 ολόκληρα χρόνια της ζωής μου. 30 χρόνια αδιάκοπης προσφοράς και αφοσίωσης στην ελληνική καλαθοσφαίριση και φυσικά στην Ε.Σ.Κ.Α. Έκρινα ότι έφθασε  η στιγμή της αποχώρησής μου από την διοικητική δομή της και από αυτή τη θέση του Προέδρου του ΔΣ της ΕΣΚΑ.


Εξ αρχής θεωρώ ως χρέος μου  να εκφράσω ένα τεράστιο ευχαριστώ και την ευγνωμοσύνη μου, προς τους:


-συνεργάτες μου, τόσο της Ένωσης όσο και της Ομοσπονδίας, που όλα αυτά τα χρόνια στάθηκαν δίπλα μου και δούλεψαν ακούραστα για την προώθηση και επιτυχία σκοπού και κοινών μας στόχων .


-παράγοντες των σωματείων καλαθοσφαίρισης, που είναι η καρδιά και η ψυχή του μπάσκετ, με τους οποίους θέλω να πιστεύω ότι είχαμε δημιουργήσει μια αμφίδρομη σχέση συνεργασίας και επικοινωνίας. 


-αθλητές, αθλήτριες και προπονητές, που με την  παρουσία στους αγωνιστικούς χώρους  και την αφοσίωσή τους στο άθλημα που επέλεξαν  κράτησαν ζωντανή τη δημόσια εικόνα του αθλήματος, δίκαια αναδεικνύοντας αυτό ως το εθνικό άθλημα της χώρας μας..


-διαιτητές και τους κριτές, που διασφάλισαν με τις αποφάσεις τους την ισότιμη έναντι όλων  δικαιοσύνη και την αξιοπιστία των αγώνων.


-και φυσικά στην οικογένειά μου, που με στήριξε σε αυτή την απαιτητική μακροχρόνια πορεία.


Θεωρώ σημαντικό το ότι από όταν ξεκίνησα το μπασκετικό ταξίδι μου και σε όλη τη διαδρομή του, είχα την τύχη να συνεργαστώ με ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά το μπάσκετ και ενδιαφέρονται για την εξέλιξή του..


Μαζί με όλους εσάς, το όραμά μας ήταν να κάνουμε το μπάσκετ πιο δυνατό, πιο οργανωμένο, πιο προσιτό στη νεολαία αλλά και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον των αθλητικών μας σωματείων.


Κάναμε κοινό μας στόχο να δυναμώσουμε το μπάσκετ στις ρίζες του, να ανταλλάξουμε ιδέες και προτάσεις, να στηρίξουμε τα σωματεία, να αναδείξουμε νέα ταλέντα και να  αναδείξουμε και να διατηρήσουμε το άθλημα σε υψηλό επίπεδο.


Να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για να δώσουμε  τη δυνατότητα ώστε  οι αθλητές και αθλήτριες να έχουν όνειρα και φιλοδοξίες, να εξελιχθούν αλλά ταυτόχρονα τα σωματεία να αναπτυχθούν και το άθλημα να διατηρήσει τη λάμψη του.


Δεν σας κρύβω, ότι είναι μια πάρα πολύ δύσκολη προσωπική στιγμή, αλλά ταυτόχρονα γεμάτη περηφάνια και συγκίνηση, για όσα πετύχαμε.


Κοιτώντας λοιπόν πίσω, νιώθω πολύ περήφανος γιατί:


-είδαμε γενιές αθλητών και αθλητριών να εξελίσσονται και να πρωταγωνιστούν, όχι μόνο σε ελληνικά πρωταθλήματα αλλά και σε διεθνές επίπεδο.


-υποστηρίξαμε τα σωματεία, την ραχοκοκαλιά του μπάσκετ.


-δώσαμε προτεραιότητα στις υποδομές και στις αναπτυξιακές ηλικίες.


-δουλέψαμε με ήθος και σεβασμό για το καλό του αθλήματος.


-δεν διστάσαμε να παλέψουμε για τα δίκαια, να προσφέρουμε λύσεις και να καινοτομήσουμε.


Θα ήθελα επίσης να τονίσω, ότι αυτά τα 30 χρόνια δεν ήταν μόνο χρόνια επιτυχιών αλλά και προκλήσεων. Υπήρξαν δύσκολες στιγμές και λύπες, με διαξιφισμούς και αντιπαραθέσεις αλλά και μάχες που δόθηκαν για το καλό των αθλητών και αθλητριών, των σωματείων και του αθλήματος που όλοι υπεραγαπάμε. Αλλά πάνω από όλα, υπήρξαν στιγμές που ένωσαν τις καρδιές μας, που μας έδωσαν χαρά και έμπνευση να προχωρούμε αδιάκοπα. Κάθε φορά και ένα βήμα προόδου. Αλλά όλα αυτά άλλωστε χαρακτηρίζουν και συνθέτουν  τον ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ.


Μετά από 30 χρόνια στην διοικητική δομή της μεγαλύτερης  Ένωσης Σωματείων Καλαθοσφαίρισης στη χώρας μας αλλά και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης (ΕΟΚ) έφτασε σήμερα η στιγμή να παραδώσω τη σκυτάλη στη νέα γενιά παραγόντων.


Γιατί για όλους εμάς, ο αθλητισμός και το μπάσκετ δεν είναι πεδίο ανταγωνισμού.


Είναι χώρος αρχών, αξιών, ήθους, συνεργασίας και ομαδικής προσπάθειας.


Και αυτό πρέπει να διαφυλάξουμε όλοι μας.


Αποχωρώ με το κεφάλι ψηλά, γνωρίζοντας ότι αφήνω πίσω ένα σημαντικό έργο, ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα.


Το μπάσκετ και ο αθλητισμός θα είναι πάντα βαθιά ριζωμένος στην καρδιά μου. Το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής. Δεν αποχωρώ από το μπάσκετ. Θα συνεχίσω να το στηρίζω και να το υπηρετώ εκτός πρώτης γραμμής, από όποια θέση μπορώ να προσφέρω.


Για τις επερχόμενες εκλογές, εύχομαι στον νέο Πρόεδρο και τα νέα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΚΑ, που θα εκλέξουν τα σωματεία μέλη της  ανταποκρινόμενοι στις προσδοκίες όλων μας, να αξιοποιήσουν το σημαντικό αγωνιστικό και αναπτυξιακό  έργο που έχει γίνει και να εργαστούν με αφοσίωση και ζήλο για να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους.


Σήμερα, που ολοκληρώνεται το σημαντικό θέλω να πιστεύω πολύχρονο δημιουργικό μπασκετικό ταξίδι μου στην ενεργό διοικητική δράση, δεν λέμε αντίο, αλλά ένα μεγάλο ειλικρινές προς όλους σας ευχαριστώ.


Ευχαριστώ από καρδιάς για την εμπιστοσύνη, την αγάπη και τις αξέχαστες στιγμές που μοιραστήκαμε, στους αγωνιστικούς χώρους, στα γραφεία μας και στις  αίθουσες των πολυποίκιλων εκδηλώσεων της Ε.Ο.Κ. και της Ε.Σ.Κ.Α. 


Γιάννης Αλεξόπουλος