Άλλοι στο Άμπου Ντάμπι κι άλλοι στο… Σύνταγμα για καφέ: Πώς ο Τηγάνης κέρδισε την Euroleague με το σπαθί του...

 


Ο Γιάννης Τηγάνης δεν είναι απλώς ένας ανερχόμενος διαιτητής. Είναι ίσως το πιο δυνατό “χαρτί” της νέας γενιάς των Ελλήνων ρέφερι που έχουν τη φιλοδοξία να κάνουν διεθνή καριέρα και σίγουρα η παρουσία του στο φετινό Final Four της Euroleague στο Άμπου Ντάμπι ήρθε να το επιβεβαιώσει. Όπως πρώτοι είχαν αποκαλύψει οι «Γκρίζοι Λύκοι», ο Αθηναίος διαιτητής κλήθηκε στην Euroleague, καθώς δούλεψε μεθοδικά για να βρεθεί σε αυτό το επίπεδο, επιλέγοντας να επενδύσει στην ουσία και όχι στο “φαίνεσθαι” του εγχώριου παρασκηνίου.


Η επιλογή του να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο Final Four ήταν απόφαση του Ντάνιελ Ιερεθουέλο, του Ισπανού επικεφαλής της διαιτησίας της Euroleague που αντικατέστησε τον Ρίτσαρντ Στόουκς. Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και ο Χρήστος Χριστοδούλου, που λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης και των Ελλήνων διαιτητών. Ο Τηγάνης παρέμεινε για καιρό υπό αξιολόγηση μαζί με τους Γ. Τσιμπούρη και Γ. Αγραφιώτη, όμως κατάφερε να ξεχωρίσει γιατί απέφυγε κάποια μικρολαθάκια και αδυναμίες.


Η Euroleague ήθελε να εντάξει από πέρσι τους Τηγάνη και Τσιμπούρη στο δυναμικό της, αλλά η ΕΟΚ αντέδρασε: δεν ήθελε να "αποψιλωθεί" από διαιτητές της FIBA. Όμως η διαφορά φάνηκε στο πώς κινήθηκαν οι ίδιοι. Ο Τηγάνης επέμεινε στο πλάνο του: ουδετερότητα, επαγγελματισμός και αποστασιοποίηση από το εσωτερικό παρασκήνιο. Μάλιστα, λέγεται ότι είχε έντονη διαφωνία με κορυφαίο παράγοντα της διαιτησίας πέρυσι, δείχνοντας ότι δεν θα συμβιβαζόταν με “γραμμές”.


Αντίθετα, ο Τσιμπούρης κινήθηκε περισσότερο “εσωτερικά”, επιλέγοντας την ασφάλεια της εγχώριας σκηνής και τις γνωριμίες πλησίον Συντάγματος και Βουλής. Ο τρίτος της παρέας, ο Γιάννης Αγραφιώτης, είχε αρχικά στήριξη από τον Στέλιο Κουκουλεκίδη, αλλά δεν απολάμβανε την ίδια εκτίμηση από τα υψηλά κλιμάκια της ΕΟΚ, με αποτέλεσμα να μείνει πίσω. Γι' αυτό και ουσιαστικά ο πρόεδρος της ΚΕΔ σταμάτησε να τον "μπουστάρει".


Εν τέλει, ο Τηγάνης απέδειξε ότι ο δρόμος της σοβαρής δουλειάς και της στοχοπροσήλωσης είναι εκείνος που οδηγεί... στο Άμπου Ντάμπι. 


ΥΓ. Ο Γιάννης Τηγάνης σφύριξε στο U18 Real Madrid - U18 Pole France INSEP Paris 67-66, δίπλα στους KEREM BAKI, MATTEO LUCOTTΙ και το 
 - 
 (81-89) δίπλα στους THOMAS BISSUEL, KEREM BAKI