Σε μια περίοδο που το ελληνικό μπάσκετ αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια του, η ΕΣΚΑΝΑ επιλέγει να μετακυλήσει το κόστος της κρίσης στους ώμους των ίδιων των σωματείων με έναν "τιμοκατάλογο" που μόνο αλληλεγγύη δεν αποπνέει. Αντιμέτωπη με περικοπή 46% της κρατικής επιχορήγησης από την ΕΟΚ και με χρηματοδοτικό έλλειμμα της τάξης των 50.000–55.000 ευρώ, η Ένωση αντί να πιέσει τον Βαγγέλη Λιόλιο να τηρήσει τις υποσχέσεις του ή να αναζητήσει βιώσιμες και αξιοκρατικές λύσεις αφού αποτελούν - αν δεν το έχουν καταλάβει - διοίκηση, καταρτίζει ένα οικονομικό πλάνο επιβίωσης που περισσότερο θυμίζει… λογαριασμό ΔΕΚΟ.
Συγκεκριμένα, κάθε ομάδα καλείται να "εισφέρει" ποσά ανάλογα με την κατηγορία και τη συμμετοχή της, με βάση έναν λεπτομερή πίνακα που θυμίζει παραγγελία σε κατάλογο και λιγότερο συμμετοχική προσπάθεια ενίσχυσης. Π.χ. οι ομάδες GBL θα πληρώσουν 500€, οι Elite League 400€, οι National League 1 – A1 Γυναικών 350€, και ο κατάλογος συνεχίζεται μέχρι τις μικρότερες ηλικιακές κατηγορίες με τιμές 50–200 ευρώ.
Παρά τις προβλεπόμενες εκπτώσεις για πολλαπλές συμμετοχές, το συνολικό ύφος της επιστολής μετατρέπει τη συνεισφορά σε υποχρεωτικό τέλος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αναφέρει πως όποιος δεν συμμετέχει "δεν μπορεί να διεκδικεί τα ίδια προνόμια" και θα επιβαρυνθεί στα παράβολα. Αντί να εμπνεύσει ενότητα, η ΕΣΚΑΝΑ προχωρά σε μια ιδιότυπη τιμωρητική λογική, χωρίζοντας τους συλλόγους σε "πλούσιους" και "φτωχαδάκια".
Μάλιστα, ανακοινώνει ότι θα δημοσιοποιήσει ποιοι σύλλογοι συνέβαλαν, ενισχύοντας ένα κλίμα ηθικού εκβιασμού και εσωτερικού ανταγωνισμού. Αντί να στηρίξει τις μικρές ομάδες που κρατούν ζωντανές τις ακαδημίες και τα παιδικά πρωταθλήματα, τιμωρεί τη φτώχεια τους, προσθέτοντας νέο βάρος σε ήδη βεβαρημένους προϋπολογισμούς.
Η κρίση δεν είναι πρόσχημα για να επιβληθούν μονόπλευρες οικονομικές λύσεις. Η Ένωση υπάρχει για να υπηρετεί τα σωματεία, όχι να τους στέλνει "λογαριασμούς επιβίωσης" και τελεσίγραφα. Και ο πρόεδρος της ΕΟΚ δεν διοικεί με όρους της ελεύθερης αγοράς, όπως κάνει στην αλυσίδα του, αλλά έχοντας υπόψην ότι απευθύνεται σε ερασιτέχνες παράγοντες, αθλητές και προπονητές. Το μπάσκετ δεν σώζεται με λογιστικά εργαλεία και ψυχρά φύλλα excel, αλλά με συμμετοχή, διαφάνεια και πραγματική στήριξη.
Αν η ΕΣΚΑΝΑ θέλει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, πρέπει να ξεκινήσει από την ισότητα και τον σεβασμό προς όλα τα σωματεία, χωρίς προαπαιτούμενα «εξαγοράς». Γιατί η μπασκετική οικογένεια δεν τιμολογείται αλλά υποστηρίζεται.
Κι αν δεν μας πιστεύετε σας παραθέτουμε κάποια αποσπάσματα, αφού πρώτα διαπιστώνουμε ότι η ΕΣΚΑΝΑ έχει και φαξ:
Αναρτήσεις
){kind=link}