Ο Κώστας Μπούσιας, γνωστός για τον έντονο χαρακτήρα του και την αλλαγή των τοποθετήσεων αλά "με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω", βρέθηκε κάποια στιγμή αντιμέτωπος με μια πρόταση που, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν καθόλου του γούστου του. Τότε, διότι σήμερα είναι μια άλλη μέρα...
Ο Ανδριανός Παυλόπουλος, τότε μέλος της διοίκησης της ΟΔΚΕ, φέρεται να ζήτησε από τον Μπούσια να αποδεχθεί την πρόταση ως επίτιμου προέδρου του μοναδικού έκπτωτου προέδρου στην ιστορία της ΟΔΚΕ. Μια τιμητική θέση που, υπό κανονικές συνθήκες, θα μπορούσε να εκληφθεί ως αναγνώριση προσφοράς, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα δεν είναι έτσι. Όμως, η αντίδραση του Μπούσια ήταν όχι μόνο αρνητική αλλά και οξύτατη, με φράσεις που ξένισαν όσους βρέθηκαν μάρτυρες της στιγμής.
Η ένταση της άρνησής του δεν οφειλόταν απλώς σε προσωπικό πείσμα, αλλά σε βαθύτερες ενστάσεις απέναντι στο πρόσωπο που πρότεινε την ιδέα και κυρίως απέναντι στον άνθρωπο που θα τιμούνταν μέσω αυτής: του Θεσσαλού έκπτωτου παράγοντα. Ο Μπούσιας, θυμίζοντας παλαιότερες υποθέσεις, φέρεται να υπογράμμισε ότι ο συγκεκριμένος παράγοντας είχε «γράψει ιστορία» όχι για τα θετικά του έργα, αλλά για μια σειρά ενεργειών που είχαν στιγματίσει τη διαιτησία. Από δικαστικές προσφυγές που σέρνονταν για χρόνια, μέχρι επιστολές σε φυσικά πρόσωπα αλλά και στους επαγγελματικούς χώρους διαιτητών, η στάση του εκείνου του προσώπου είχε δημιουργήσει πληγές που δεν είχαν επουλωθεί.
Η κορύφωση της αντίδρασης του Μπούσια ήρθε όταν υπενθύμισε τις περιβόητες ΕΔΕ, στις οποίες –όπως έλεγε– έμπλεξε ακόμη και συγγενείς παραγόντων, καθώς και τα δυσβάσταχτα οικονομικά και ψυχολογικά βάρη που επωμίστηκαν όσοι βρέθηκαν στο στόχαστρο. Για τον Μπούσια, όλα αυτά αποτελούσαν αδιανόητη προϊστορία για να συνοδευτούν από μια τιμητική διάκριση.
Αναρτήσεις
 κυβίστηση του Κ. Μπούσια!!! Τι έλεγε πριν από 2 χρόνια για τον Η. Καφφέ...){kind=link}