Τον Σεπτέμβριο έχει προγραμματιστεί το ετήσιο σεμινάριο των αξιολογημένων διαιτητών, που θα διοργανωθεί από κοινού από την ΟΚΕ και την ΚΕΔ. Ένα σεμινάριο που, αν και φέρει τον τίτλο της «εκπαίδευσης», αρκετοί το χαρακτηρίζουν ήδη ως παρωδία, αφού η διάρκειά του είναι ελάχιστη και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καλύψει τον εκπαιδευτικό ρόλο που θα όφειλε να έχει. Πώς να προλάβει κανείς να μιλήσει για κανονισμούς, για αγωνιστικές καταστάσεις και για βελτίωση επιδόσεων, όταν το πρόγραμμα θυμίζει περισσότερο… αναγκαστική διεκπεραίωση;
Ο πραγματικός σκοπός του σεμιναρίου, όπως σχολιάζεται, είναι να δοθούν οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές για τις εβδομαδιαίες τηλεδιασκέψεις που θα πραγματοποιεί η ΚΕΔ κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ακόμη κι εκεί όμως, η ΟΔΚΕ δεν θα έχει συμμετοχή, παρ’ ότι είναι ο φορέας που βάσει καταστατικού έχει την ευθύνη της εκπαίδευσης των διαιτητών. Η απουσία της δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το αν η εκπαίδευση παραμερίζεται χάριν της επικοινωνιακής διαχείρισης.
Το πλέον προβληματικό στοιχείο, ωστόσο, είναι η παρουσία παρατηρητών στο ίδιο σεμινάριο με τους διαιτητές. Σε καμία σοβαρή διοργάνωση δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, και για έναν πολύ απλό λόγο: ενδυναμώνονται οι σχέσεις με τους πρωτοκλασάτους και δημιουργούνται νέες. Όταν ο παρατηρητής, που την Κυριακή θα κρίνει τον διαιτητή, κάθεται δίπλα του στο ίδιο θρανίο, η ανεξαρτησία και η αντικειμενικότητα τίθενται σε αμφισβήτηση. Η σχέση κριτή–κρινομένου δεν μπορεί να «θολώνει» από κοινωνικές συναναστροφές και γνωριμίες.
Παράλληλα, το σεμινάριο (αυτό που, τέλος πάντως, "βαφτίζεται" ως σεμινάριο) δεν καλύπτει τους παρατηρητές, οι οποία θα έρθουν μόνο για PR...