Η πρόσφατη συνάντηση του συνεργάτη του προέδρου της ΕΟΚ, Βαγγέλη Λιόλιου, κ. Ηλιόπουλου, με τους διοικούντες του ΕΣΑΚΕ, Λεπενιώτη και Μήλα, αποκάλυψε για ακόμη μια φορά τη μετατόπιση ρόλων στο μπασκετικό τοπίο. Παρότι η ΟΔΚΕ είναι, θεσμικά και ιστορικά, το συνδικαλιστικό όργανο των διαιτητών, υπεύθυνη για κάθε διαπραγμάτευση με τους φορείς του αθλήματος, απουσίαζε εκκωφαντικά από μια συζήτηση που αφορά άμεσα τα μέλη της.
Ο κ. Ηλιόπουλος, ενεργώντας ως εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας, ζήτησε από τη διοίκηση του ΕΣΑΚΕ αύξηση των αποδοχών των διαιτητών κατά 30%, επικαλούμενος το γεγονός ότι εδώ και πάνω από δέκα χρόνια δεν έχει υπάρξει καμία οικονομική αναπροσαρμογή. Ωστόσο, η πρότασή του συνάντησε επιφυλάξεις από το «διοικητικό δίδυμο» του ΕΣΑΚΕ, που θεώρησε το ποσοστό υπερβολικό, καταλήγοντας σε αύξηση της τάξης του 20%, δηλαδή περίπου 100 ευρώ ανά αγώνα. Τη στιγμή που έχουν κοπεί έμμεσα έσοδα...
Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η συζήτηση περιορίστηκε αποκλειστικά στους διαιτητές, αγνοώντας παντελώς τους κριτές και τους κομισάριους, ανθρώπους που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε αγωνιστικής διαδικασίας. Η σιωπή της ΟΔΚΕ, σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, ενίσχυσε την αίσθηση ότι ο άλλοτε ισχυρός συνδικαλιστικός φορέας έχει μετατραπεί πλέον σε φερέφωνο της ΕΟΚ, χωρίς ουσιαστικό ρόλο και λόγο στα τεκταινόμενα.
Η συγκεκριμένη συνάντηση, πέρα από την οικονομική της διάσταση, φέρνει στην επιφάνεια ένα βαθύτερο πρόβλημα: την απουσία θεσμικής ισορροπίας και αντιπροσώπευσης στον χώρο της διαιτησίας. Οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην εκείνων που επηρεάζονται άμεσα και αυτό, όσο κι αν καλύπτεται επικοινωνιακά, δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα 100 ευρώ της αύξησης.
