Το ghost screen έχει μπει για τα καλά στο λεξιλόγιο των προπονητών και στην καθημερινότητα των διαιτητών. Είναι ένα εργαλείο που δίνει τεράστια πλεονεκτήματα στην επίθεση, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί ένα "γκρίζο τοπίο" που συχνά μπερδεύει τον διαιτητή...
Το ghost screen είναι μια προσποίηση σκριν που δεν ολοκληρώνεται ποτέ, ωστόσο, καταφέρνει να επηρεάζει την άμυνα. Ο παίκτης πλησιάζει σαν να ετοιμάζεται να σταθεροποιηθεί, όμως πριν αγγίξει κάποιον αλλάζει κατεύθυνση και φεύγει με ταχύτητα. Το αποτέλεσμα είναι να “τραβάει” μαζί του τον αμυντικό ή να αναγκάζει τον χειριστή της μπάλας να αντιμετωπίσει μια άμυνα που δείχνει να έχει, ήδη, μπερδευτεί.
Οι διαιτητές βρίσκονται συχνά σε δύσκολη θέση. Το σκριν δεν γίνεται ποτέ, όμως η πρόθεση του screener επηρεάζει την άμυνα. Ο κανονισμός ορίζει ότι ο επιθετικός πρέπει να δίνει χώρο αντίδρασης όταν κινείται εκτός οπτικού πεδίου του αντιπάλου. Στα ghost screens, η κίνηση είναι τόσο γρήγορη που μοιάζει καθαρή, αλλά πολλές φορές δημιουργεί παράνομη παρεμπόδιση χωρίς επαφή. Το αποτέλεσμα είναι λάθη που ενισχύουν τη σύγχυση. Λέγεται ότι η χρήση των ghost screens έχει αυξηθεί κατά 25% την τελευταία διετία, ενώ τα λάθος σφυρίγματα αγγίζουν το 20%!!!
Τέσσερις απαντήσεις που θα μας δώσουν πιο ξεκάθαρη άποψη...
Τι είναι το ghost screen;
Είναι μια προσποίηση σκριν όπου ο screener φεύγει πριν έρθει σε επαφή, δημιουργώντας σύγχυση στην άμυνα.
Γιατί δυσκολεύει τους διαιτητές;
Επειδή πρέπει να κρίνουν αν η κίνηση επηρέασε παράνομα τον αμυντικό, ακόμη κι αν δεν υπήρξε επαφή.
Είναι νόμιμο;
Ναι, αρκεί να μην παρεμποδίζει τον αμυντικό και να του επιτρέπει χρόνο αντίδρασης σύμφωνα με τον κανονισμό.
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;
Με πιο αυστηρή ερμηνεία του παράνομου σκριν και μεγαλύτερη έμφαση στην πρόθεση και τη διαδρομή του screener.
Αναρτήσεις
