Αποκλειστικό: Η "μυστική" συνάντηση του Β. Λιόλιου με τον επιχειρηματία που καταγγέλλεται από διαιτητή!!!

 

Την περασμένη Δευτέρα οι GL είχαν αποκαλύψει την ιστορία που ξεδιπλώθηκε τις επόμενες ημέρες. Ο επιχειρηματίας γνωστής ομάδας της μεγάλης κατηγορίας, που σήμερα καταγγέλλει τον Βαγγέλη Λιόλιο και τον στέλνει στον αθλητικό εισαγγελέα, είχε συναντηθεί μαζί του πριν από περίπου δέκα ημέρες. Και μάλιστα την επόμενη της αναμέτρησης της εθνικής ομάδας. Όπως προκύπτει, οι δυο τους κάθισαν στο ίδιο τραπέζι για περίπου δυόμισι ώρες και μίλησαν για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ. Τόσο απλά. Τόσο… αφοπλιστικά.

Αν αυτό δεν σας κάνει να σηκώσετε το φρύδι από έκπληξη, θα το κάνουμε εμείς. Για ποιο λόγο ο πρόεδρος μιας ομοσπονδίας ερασιτεχνικών συλλόγων και κατ' επέκταση του ερασιτεχνικού μπάσκετ, καλεί σε συνάντηση έναν επιχειρηματία που εκπροσωπεί ομάδα της GBL; Και, αντίστοιχα, τι ακριβώς ενδιαφέρει έναν ιδιοκτήτη επαγγελματικού σωματείου το μέλλον του ερασιτεχνικού μπάσκετ, ώστε να αφιερώσει δυόμισι ώρες σε μια τέτοια συζήτηση; Είναι απορίες που δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητες.

Εδώ αρχίζει το πραγματικό ζουμί. Γιατί όλοι γνωρίζουν ότι όταν ένας παράγοντας της GBL και ο πρόεδρος της ΕΟΚ βρίσκονται μόνοι για τόση ώρα, το θέμα «ελληνικό μπάσκετ» χωράει πολλά κεφάλαια. Κι ένα από αυτά, είναι η διαιτησία. Δεν χρειάζεται να υιοθετήσει κανείς οποιοδήποτε σενάριο για να θέσει το αυτονόητο ερώτημα. Μήπως η κουβέντα δεν κινήθηκε μόνο γύρω από γενικότητες περί ανάπτυξης και στρατηγικής, αλλά άγγιξε και τη διαιτητική πραγματικότητα που έχει φέρει εντάσεις, ανακοινώσεις και υποψίες;

Και κάτι ακόμη. Η χθεσινή καταγγελία του ίδιου του προέδρου κατά του επιχειρηματία έρχεται μόλις λίγες ημέρες μετά τη συνάντησή τους. Η χρονική σύμπτωση είναι αναμφίβολα στοιχείο ενδιαφέροντος. Αν συγκρούστηκαν σε κάποιο ζήτημα; Αν δεν βρήκαν κοινό έδαφος; Αν η διαφωνία τους είχε χρώμα διαιτησίας; Κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα. Όμως η αλληλουχία των γεγονότων επιτρέπει λογικές απορίες.

Το ελληνικό μπάσκετ έχει ζήσει πολλά. Αυτό που λείπει δεν είναι οι συναντήσεις, αλλά η καθαρή εικόνα προς τα έξω. Όταν οι πρωταγωνιστές της κορυφής δεν κινούνται με απόλυτη διαφάνεια, όλα μοιάζουν θολά και επιρρεπή σε παρερμηνείες. Κι αυτό, όσο κι αν ενοχλεί κάποιους, είναι μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια.