Ορατότης και σοβαρότης μηδέν στην ΟΔΚΕ: Η ατάκα προέδρου συνδεσμου που δείχνει θεσμική εκτροπή...

 


Η Γενική Συνέλευση της ΟΔΚΕ στον Πειραιά... έριξε φως σε πολλά. 


Σε προτάσεις, αριθμούς, προβληματισμούς, αλλά δυστυχώς και σε συμπεριφορές που δεν τιμούν τον θεσμό και κυρίως δεν σέβονται τον ρόλο που έχουν κάποιοι – ευτυχώς λίγοι – πρόεδροι συνδέσμων διαιτησίας. Οι περιστάσεις απαιτούσαν σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ενότητα. Κάποιοι, όμως, προτίμησαν να δώσουν παράσταση… κακής ποιότητας.


Πρωταγωνιστής – με την αρνητική έννοια – ένας νεοεκλεγμένος πρόεδρος από τη Βόρεια Ελλάδα, ο οποίος μάλλον δεν έχει αντιληφθεί πλήρως πού βρίσκεται και τι εκπροσωπεί. Ίσως ήταν τόσο καιρό στη… λίστα αναμονής για καρέκλα, που όταν τελικά «τρούπωσε» (για να θυμηθούμε και την ατάκα του αείμνηστου Κώστα Βουτσά από την ταινία Ένα έξυπνο μούτρο) θεώρησε πως μπορεί να λέει ό,τι θέλει, όπως θέλει και χωρίς καμία συνέπεια.


Το απίστευτο συνέβη όταν έγινε αναφορά στην έφοδο δικαστικού επιμελητή στα γραφεία της ΟΔΚΕ την Παρασκευή, ενώ υπήρξε και αυτοκίνητο της αστυνομίας. Αντί να τη χειριστεί με τον στοιχειώδη θεσμικό σεβασμό, ο εν λόγω πρόεδρος πέταξε τη «βόμβα»:

«Να μην ανοίγατε την πόρτα ώστε να αλλάζατε τα έγγραφα!»


Η φράση, όσο απίστευτη κι αν ακούγεται, ειπώθηκε μέσα σε μια γενική συνέλευση, ενώπιον δεκάδων παραγόντων, προκαλώντας όχι μόνο απορία, αλλά και δικαιολογημένη οργή. Γιατί αυτό που κάποιοι αντιμετωπίζουν με θράσος και επιπολαιότητα, μπορεί να επιφέρει ακόμη και ποινικές συνέπειες για την ΟΔΚΕ και όσους υπηρετούν θεσμικά τη διαδικασία.


Και για να μην ξεχνιόμαστε: το πρόβλημα δεν είναι μόνο η άγνοια κινδύνου, αλλά και η απόλυτη επιβεβαίωση ότι για ορισμένους το ζητούμενο δεν είναι η προσφορά, η βελτίωση ή η πρόοδος. Είναι ο ορισμός. Είναι το “να μπω κι εγώ κάπου, να ‘χω λόγο”. Είπαμε: λέμε ναι στον (οι)κο(νο)μισάριο... 


Το μόνο παρήγορο; Ότι τέτοιοι πρόεδροι είναι η μειοψηφία. Όσο για τους διαιτητές που ανέδειξαν τον συγκεκριμένο πρόεδρο; Τους αξίζουν θερμά συγχαρητήρια. Πέτυχαν… διάνα. Αν μη τι άλλο, το μέλλον προβλέπεται θεαματικό. Σαν ελληνική ταινία. Μόνο που αυτή τη φορά, δεν γελάει κανείς.


ΥΓ1. Τόμι, του έχεις κάνει νομικά μαθήματα ή είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως;