ΟΣΦΠ-ΠΑΟ: Αυτή είναι η μοίρα του διαιτητή... (και φαίνεται και η μαγκιά του καθενός)

Ολοκληρώθηκε και ο τρίτος τελικός, με τον Ολυμπιακό να βγαίνει νικητής κόντρα στον Παναθηναϊκό. Αυτό είναι το μπάσκετ: Έχει έναν νικητή και έναν ηττημένο. Δεν είναι ποδόσφαιρο να παίρνουμε το "Χ" και να είμαστε και οι δύο κερδισμένοι... Αυτή όμως είναι και η μοίρα των διαιτητών. Εκεί φαίνεται και η μαγκιά τους...
Έχασε ο Παναθηναϊκός και διαμαρτύρεται για τον Πηλοϊδη.

Αν έχανε ο Ολυμπιακός θα φώναζε για τους Καρακατσούνη, Παναγιώτου. 

Πάντα κάτι να φταίει, που δεν είναι αγωνιστικό. Να μεταφέρουμε τις ευθύνες στους διαιτητές, να τους προσβάλλουμε με κάθε σφύριγμα. 

Η διαφορά ενός πρωτοκλασάτου διαιτητή και ενός καλού είναι ότι ο πρώτος χαίρεται ή στεναχωριέται για τα σφυρίγματά του για λίγες ώρες. Κάνει την αυτοκριτική του, βλέπει τα σφάλματα που έκανε και σφυρίζει στο επόμενο ματς βελτιωμένος διαιτητικά και ψυχολογικά.

Και κυρίως, χωρίς εμπάθεια και προκατάληψη. 

Είναι βέβαιο ότι οι διαιτητές που σφύριξαν μέχρι σήμερα τους τελικούς και τους μικρούς τελικούς έκαναν λάθη (και ποιος δεν κάνει) αλλά δεν αλλοίωσαν ή διαμόρφωσαν παιχνίδια. 

Δεν ήταν οι αρνητικοί πρωταγωνιστές, άσχετα τι λένε οι παράγοντες. Αυτή είναι η αλήθεια...