Άρχισαν τα όργανα στην εθνική ομάδα!!! Ο Αντετοκούνμπο που "φούσκωσε" τα μυαλά όλων στην εθνική ομάδα... (εμείς δεν γράφουμε τις αλήθειες αλλά την πραγματικότητα)

Ο Λάο Τσε το είχε πει σοφά: "Αυτός που μιλάει δεν ξέρει κι αυτός που ξέρει δεν μιλάει". Κες κε σε Λάο Τσε, που θα έλεγε και ο μεγάλος Αλέφαντος; Φιλόσοφος ήταν ο άνθρωπος και θα τον μάθει ο Μπουρούσης τώρα που θα πάει στην Κίνα. Τόσες ημέρες ακούγαμε και διαβάζαμε κάθε βλακεία για το θέμα Αντετοκούνμπο και την απόφασή του να μην φορέσει τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος.
Δεν θέλω π@π@ριές.

Ο κάθε άνθρωπος αποφασίζει, λαμβάνοντας υπόψη εξωγενείς παράγοντες.

Αλλά αλλού είναι το θέμα.

Όλοι έβλεπαν τον Γιάννη ως τον μεσσία, ως τον παίκτη που θα κάνει τα δικά του και οι υπόλοιποι θα είναι οι υπηρέτες.

Αυτό ήξεραν και αυτό αφομοίωσαν στη συνείδησή τους.

Σου έλεγαν: "Μια χαρά θα είμαι με τον Γιαννάκη. Αυτός θα είναι ο σούπερ σταρ, αυτόν θα κοιτούν, αυτός θα πάρει τις προσπάθειες και τα τελευταία καλάθια".

Μεγάλη ιστορία είναι η πνευματική προετοιμασία για έναν παίκτη.

Αθλητές στίβου μετά την αγωνιστική προπόνηση έκαναν και πνευματική.

Σκεφτόντουσαν ότι έβγαιναν πρώτοι, ότι φιλούσαν το μετάλλιο και έβλεπαν με κάθε λεπτομέρεια τι συνέβαινε.

Μεγάλη ιστορία είναι να προετοιμάζεσαι πνευματικά για έναν άθλο, για έναν κρίσιμο αγώνα.

Ότι είσαι ο πρωταθλητής, ότι παίρνεις το μετάλλιο, ότι τους ξεσκίζεις όλους.

Έτσι και οι διεθνείς ξεχύθηκαν στις παραλίες μετά τη λήξη των πρωταθλημάτων, νομίζοντας ότι ο Γιάννης θα βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Ήσυχοι και αρρενωποί έκαναν τα μπανάκια τους, έτρωγαν και έπιναν τις φραπεδιές.

Μέχρι που ήρθαν τα νέα για την απουσία του Γιαννάκη.

Σοβαροί να είμαστε τώρα: Σιγά μην δεν άκουγε τις προτροπές των Αμερικανών.

Επαγγελματίας είναι τώρα ο Αντετοκούνμπο και όχι η ατραξιόν του Φιλαθλητικού. Διατηρεί συμβόλαιο με υποχρεώσεις και δικαιώματα.

Λοιπόν, για να καταλήξουμε στο ζουμί: Οι παίκτες είχαν προετοιμαστεί για το ρόλο του κομπάρσου και τώρα έχουν "στραβώσει".

Έχουν τσαντιστεί με τον Γιάννη, τον Μίσσα, τον Τσαγκρώνη, τον Βασιλακόπουλο ακόμα και τον Χατζηπετρή, επειδή δεν είχαν προετοιμάσει κατάλληλα τους εαυτούς τους.

Δεν θυμάστε στην Πάτρα τον Μπουρούσαρο να φωνάζει για τα αιρ κοντίσιον: "Δεν ντρέπεστε, ρε;"

Γιατί το έκανε, γιατί το είπε και δημιουργήθηκε σάλος;

Βάλτε στην άκρη ότι οι σχέσεις του με τον Τσαγκρώνη δεν είναι και οι καλύτερες από τότε που κάποια πράγματα μαγνητοφωνήθηκαν και η Πάτρα ήταν το hot point του γενικού.

Διότι, επικράτησε νευρικότητα και σύγχυση λόγω της απουσίας του Γιάννη.

Όταν ο παίκτης δεν έχει ανάσες, τότε πλακώνεται στο ματς, αντιμιλάει στον διαιτητή, ξινίζει με τις αποφάσεις του προπονητή.

Όταν πάλι αναπροσαρμόζονται τα σχέδια και από κομπάρσος καλείσαι να γίνεις ο πρωταγωνιστής, τότε τα πόδια λυγίζουν και τα χέρια είναι εκατό κιλά...

Εκτός κι αν λέγεσαι Γκάλης, Σπανούλης και Διαμαντίδης. Εκεί αλλάζει το θέμα...

Χαίρετε...