Στέλιος Συμεωνίδης: Ζωή σαν παραμύθι!!! (με τα λάθη, τα πάθη αλλά και την ντομπροσύνη...)

Ο Στέλιος Συμεωνίδης έζησε τρεις ζωές, έφθασε στο υψηλότερο σημείο και αποχαιρέτισε τον κόσμο... χορτασμένος.  

Από παιδί δίχως οικονομική επιφάνεια κατάφερε να δημιουργήσει μια εξαιρετική οικογένεια, να αποκτήσει χρήματα και να φθάσει στο πιο ψηλό σημείο του κοινωνικού στάτους. Για να τα λέμε όλα, ρόλο έπαιξε και η ελληνική διαιτησία, την οποία και υπηρέτησε δεκαετίες. 

• Τον Στέλιο Συμεωνίδη τον γνωρίζαμε και από την καλή και από την ανάποδη... Όλοι μας, άλλωστε, έχουμε την ανάποδη πλευρά. 
• Τον Στέλιο Συμεωνίδη τον γνωρίζαμε και στα πάνω του αλλά και στα κάτω του... Κι αυτά είναι μέσα στη ζωή...

1. Ήμασταν δίπλα κι όταν ήταν ενεργός ρεφ και όταν ήταν ο απόλυτος δερβέναγας της ελληνικής διαιτησίας...
2. Ήμασταν δίπλα κι όταν αποφάσιζε και διέταζε αλλά κι όταν βρέθηκε σε δεινή θέση, τότε που του παραχωρήθηκαν 2 κόφι άιλαντ...
3. Ήμασταν δίπλα κι όταν πετούσε εκτός ΚΕΔ συνεργάτες που δεν ήθελε αλλά κι όταν πετάχτηκε κι ο ίδιος εκτός επιτροπής...
4. Ήμασταν δίπλα όταν τον παρακαλούσαν παράγοντες αλλά κι όταν πήγαν να του τοποθετηθούν βραχιολάκια στο ΟΑΚΑ...
5. Ήμασταν δίπλα, τέλος, κι όταν προστάτευε κάποιους (κυρίως Θεσσαλονικείς) διαιτητές, αλλά κι όταν "χαντάκωνε" άλλους...
6. Ήμασταν δίπλα όταν "έκαψε" 2-3 φουρνιές υποψήφιων διεθνών διαιτητών...
7. Ήμασταν δίπλα, τέλος, όταν προσπάθησε να επιστρέψει στην ΚΕΔ με το νέο καθεστώς... 

Είναι απαράβατος όρος στη ζωή: Ο νεκρός δεδικαίωται, αλλά δεν αθωώνεται ούτε από τις αμαρτίες του, ούτε από την κριτική και τα πεπραγμένα του. Και εννοείται ότι δεν είμαστε εμείς που θα τον κρίνουμε για τις αμαρτίες του... 

Οι Γκρίζοι Λύκοι, όμως, ήταν εκεί για να μιλήσουν με θετικά σχόλια για την αναμφισβήτητη ικανότητα του Συμεωνίδη να παραμένει επί 20 συναπτά χρόνια στην ΚΕΔ, αλλά και να σχολιάσουν και για τα κακώς κείμενα της θητείας του. 

Με πρωτο και καλύτερο τα κόφι άιλαντ...

Κάποτε στη ζωή και στην καριέρα έρχεται το τέλος. Περαστικοί είμαστε όλοι από τούτη τη ζωή. Και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να το δεχθούμε. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο εύκολα θα βγάλουμε από μέσα μας τυχόν κακίες, εμπάθειες, εμμονές και θα δούμε τον κόσμο με άλλη οπτική γωνία...

Κοντολογίς, ο Στέλιος ήταν ένας άνθρωπος ντόμπρος, με τα λάθη, τα πάθη και τις ανθρώπινες εμμονές. Άνθρωποι είμαστε όλοι, άλλωστε... 

Ένας άνθρωπος που όχι, μόνο δεν πέρασε απαρατήρητος από τη ζωή, αλλά που την έζησε μέχρι το μεδούλι, ολοκληρωτικά. Αιωνία του η μνήμη...

ΥΓ. Ευκαιρίας δοθείσης: Κώστα, Στέλιο ήρθε η ώρα να σταματήσετε τον δικαστικό πόλεμο, που δεν βγάζει πουθενά. Ήδη, οι ήττες διαδέχονται η μία την άλλη, αλλά κυρίως το κλίμα εις βάρος σας είναι άσχημο... Οι μηνύσεις δεν έχουν θέση στο χώρο και γίνονται από ανθρώπους που νιώθουν ότι δεν ανήκουν στο χώρο της διαιτησίας...

Ο Διαιτητοπατέρας