Ο Πιγκουίνος: Αχ μελισσούλα, μελισσάκι, πήγες σ' άλλο λουλουδάκι...

 

Με ρωτούν συχνά - πυκνά για ποιο λόγο ονομάζομαι Πιγκουίνος...

Αν κάποιων το μυαλό πάει στο πονηρό, θεωρώντας ότι μοιάζω με Πιγκουίνο - ας πούμε λόγω του αστείου περπατήματος που έχω - κάνετε λάθος. Ο Πιγκουίνος είναι το αντίθετο των Γκρίζων Λύκων. Τι εννοώ; Ο Πιγκουίνος είναι απόλυτα ξεκάθαρος στις απόψεις του: Υπάρχει γι' αυτόν μόνο το μαύρο ή το άσπρο. Ή είσαι μ' αυτούς ή με τους άλλους. 

Αντίθετα οι Λύκοι είναι γκρίζοι. Γι' αυτούς τα πράγματα είναι πιο ευέλικτα... 

Ως Πιγκουίνος λοιπόν, δεν μπορώ να παρακολουθήσω κάποιους ανθρώπους, που πάνε από λουλουδάκι σε λουλουδάκι ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Τι θέλω να πω...

Θυμάμαι μια χαρακτηριστική περίπτωση γκρίζου, ο οποίος ξεκίνησε με μεγαλοστομίες και κοπλιμέντα για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο (υπάρχουν και αποδεικτικά)... Επειδή ο τελευταίος δεν του έκανε τα χατίρια που έκανε πήγε στον επόμενο...

Προσέγγισε τον Βαγγέλη Λιόλιο, ρίχοντας "λάσπη" στον Βασιλακόπουλο, ο οποίος τον βοήθησε και το επιβεβαιώνει και ο ίδιος (υπάρχουν αποδεικτικά λέμε...) Φαίνεται όμως, ότι ήθελε να είναι ...πέμπτος στην πόλη και όχι, τρίτος στο χωριό...

Έτσι, τα "βρόντηξε" και από 'κει και πλέον, ευρίσκεται στις αγκάλες του Παναγιώτη Φασούλα. Επειδή, όμως, ακούγεται έντονα ότι ίσως, η αράχνη να μην κατέβει στις εκλογές, μην εκπλαγείτε αν τον δείτε στον επόμενο (αν τελικά υπάρχει) υποψήφιο πρόεδρο της ΕΟΚ...

Μεταξύ μας 2 πραγματάκια: 

• Ορατότης μηδέν...
  
  
  
• Σοβαρότης -20...

ΥΓ. Και επειδή θέλω ο κόσμος να έχει δουλειές, έμαθα από φίλους ότι ζητείται ταχυδρόμος στην Ανταρκτική για να μετρά (και) πιγκουίνους. Πληροφορίες εδώ και η αίτηση εδώ