Για όσους δεν το μάθατε και σας ενδιαφέρουν οι ιστορίες με πιγκουίνους... ένας μικρός μπλε μπήκε στον διάδρομο προσγείωσης στο Εθνικό Αεροδρόμιο του Ουέλινγκτον στη Νέα Ζηλανδία και καθυστέρησε τις πτήσεις. Τελικά διασώθηκε από τους αρμόδιους του αερολιμένα.
Τα τελευταία 2 χρόνια, που λέτε, ο πιγκουίνος μας βρήκε το ταίρι του. "Κόλλησαν" οι πιγκουίνοι και πάνε συνεχώς δυο - δυο. Και για να ξέρετε όταν οι πιγκουίνοι βρουν το ταίρι τους, δένονται μεταξύ τους ακουμπώντας το λαιμό ο ένας του άλλου και χτυπώντας τα πτερύγια ο ένας στην πλάτη του άλλου. Επίσης, τραγουδάνε στο ταίρι τους έτσι ώστε να μάθουν να αναγνωρίζουν τις φωνές ο ένας του άλλου.
Οι δικοί μας πιγκουίνοι, λοιπόν, είναι αχώριστοι. Όπως μαθαίνω από την παρέα μου, μαζί πάνε για φαγητό (κι οποιος προλάβει ...τρώει), μαζί κάνουν τις καταγγελίες, μαζί κολυμπούν...
Τι όμορφο θέαμα... Σε λίγες ημέρες θα τους ξαναδούμε μαζί, όπου ο ένας θα κατηγορεί κι ο άλλος θα συνεπικουρεί. Το γέλιο που θα πέσει εντός αιθούσης θα είναι μακρόσυρτο, στα όρια της γελοιοποίησης.
Κάποιοι μου μετέφεραν κάτι περί εκπλήξεων... Λέτε;
Αναρτήσεις
