Τι θα συμβεί με τους διαιτητές που έχουν συνεχόμενες άσχημες εμφανίσεις!!! (αξιολόγηση, ενημέρωση, δικαιοσύνη...)

 

Οι εκλογές της ΕΟΚ φθάνουν στο τέλος τους...

Μετά από μια λαμπρή καριέρα ως αθλητής (Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια, Αρμάνι Μιλάνο, Ζεγιάνγκ Λάιονς, Γκραν Κανάρια, Περιστέρι, Καρδίτσα και φυσικά στην Εθνική Ελλάδας), ο Γιάννης Μπουρούσης πήρε την απόφαση να εμπλακεί... διοικητικά με το μπάσκετ.

Σε πρώτη φάση το έκανε -με μεγάλη επιτυχία- με την Καρδίτσα, την ομάδα της πόλης του. Πλέον, το κάνει για την ΕΟΚ, αφού είναι υποψήφιος στις εκλογές (Κυριακή, 15/9) της ομοσπονδίας με την παράταξη «Πρώτα το Μπάσκετ» του Παναγιώτη Φασούλα.

Ο παλαίμαχος άσος, έχοντας γυρίσει όλη την Ελλάδα για να διαπιστώσει από κοντά τις ανάγκες των σωματείων, μίλησε για την απόφασή του να εμπλακεί σε μια δύσκολη εκλογική μονομαχία, εξέφρασε τους προβληματισμούς του για το μέλλον του μπάσκετ και αναφέρθηκε στις προτεραιότητες της παράταξης Φασούλα για την επόμενη ημέρα. 

- Είσαι ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να κάτσει σε ησυχία, από την άποψη πως διαρκώς καταπιάνεσαι με κάτι νέο: αθλητής, πρόεδρος και τώρα υποψήφιος στις εκλογές. Τι σου έδωσε το κίνητρο για να ασχοληθείς με τα κοινά της ΕΟΚ, σεαυτή τη φάση της ζωής σου;

«Είμαι της άποψης πως όσο μπορείς και έχεις δυνάμεις, καλό είναι να προσφέρεις. Σε προσωπικό επίπεδο, έχω πάρει πάρα πολλά από το μπάσκετ όλα τα χρόνια της καριέρας μου, οπότε νιώθω ως ένα βαθμό την ανάγκη να δώσω πίσω. Οπότε μόλις μου έγινε η πρόσκληση από τον Παναγιώτη Φασούλα, δεν το σκέφτηκα ιδιαίτερα και πήρα την απόφαση να συμπράξω με σκοπό να δώσουμε μαζί αυτόν τον εκλογικό αγώνα, με σκοπό και φιλοδοξία να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε αυτά που εμείς θεωρούμε ως κακώς κείμενα στο ελληνικό μπάσκετ». 

- Ήταν εύκολη η απόφαση να εμπλακείς με τις εκλογές;

«Ναι, θα έλεγα πως δεν είναι κάτι που σκέφτηκα δεύτερη ή τρίτη φορά. Όπως σου είπα, θέλω να δώσω πράγματα στον χώρο, από μια άλλη θέση πλέον. Δύο μήνες τώρα, τρέχω ασταμάτητα. Από την Κρήτη μέχρι το Διδυμότειχο, με σκοπό να ακούσω τα προβλήματα των ερασιτεχνικών σωματείων, να τα επεξεργαστώ ώστε να έχω πλήρη εικόνα για το τι πρέπει να γίνει από την επομένη κιόλας τον εκλογών. Αν δεν γνωρίζεις άλλωστε το πρόβλημα, δεν μπορείς να το λύσεις». 

- Τι είναι αυτό που σου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση σε αυτό το ταξίδι που ανέφερες εσύ σε όλη την Ελλάδα;

«Θα σου πω ότι χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα και συναναστράφηκα με ανθρώπους όχι επαγγελματίας, που ασχολούνται με το μπάσκετ και δίνουν την ψυχή τους σε καθημερινό επίπεδο. Θα ήταν ευλογία για όλους όσοι υπηρέτησαν το μπάσκετ, να έχουν κάποτε τη δυνατότητα και την τύχη να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να ακούσουν τις αγωνίες και τις ανησυχίες αυτών των ανθρώπων για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ξέρεις γιατί; Επειδή κατά βάση όλοι σκεφτόμαστε τους επαγγελματίες και τις μεγάλες κατηγορίες όταν μιλάμε για μπάσκετ. Δεν είναι έτσι όμως. Η βάση του αθλήματος είναι το πιο ενεργό και δυνατό κύτταρό του. Οι ερασιτέχνες και οι τοπικές κατηγορίες. Γι αυτό δώσαμε εξ αρχής έμφαση σε αυτό, στην προεκλογική διαδικασία».

- Υπάρχει κάτι που φιλοδοξείς να αλλάξεις από την πρώτη κιόλας ημέρα στην ομοσπονδία;

«Θέλω να βλέπω τα γήπεδα γεμάτα από παιδιά, τα τμήματα υποδομής των ομάδων να δίνουν την ευκαιρία σε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά να κάνουν αυτό που αγαπούν. Αυτό συνεπάγεται από τη μία τη βελτίωση των εγκαταστάσεων, τη δημιουργία νέων, αλλά -φυσικά- την εξασφάλιση της μετακίνησης. Μπορεί σε πολλούς να ακούγεται παράξενο αυτό γιατί ζουν σε μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά στην πραγματικότητα η επαρχία και δη οι ακριτικές περιοχές έχουν μεγάλο πρόβλημα. Το θεωρώ ντροπή το 2024 να μην μπορεί ένα παιδί να παίξει μπάσκετ επειδή δεν υπάρχουν τα χρήματα να μετακινηθεί από ένα νησί σε ένα άλλο, ή από ένα χωριό σε ένα άλλο. Αυτά τα έξοδα πρέπει να καλύπτονται από την Ομοσπονδία ώστε να εξασφαλιστεί πως υπάρχει συνέχεια στο άθλημα και όλα τα παιδιά έχουν ίσα δικαιώματα στην άθληση». 

- Ταυτόχρονα θα πρέπει να διαχειριστείτε, εφόσον εκλεγείτε ως παράταξη, την καυτή πατάτα της διαιτησίας.

«Πίστεψέ με, κι ως αθλητής έχω ζήσει στο πετσί μου τι σημαίνει «κακή διαιτησία». Αντιλαμβάνομαι απόλυτα πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα. Το βλέπω κι ο ίδιος ως φίλαθλος φυσικά. Το μείζον εδώ είναι να δημιουργηθεί το πλαίσιο που θα επιτρέπει να υπάρχει το αίσθημα της δικαιοσύνης, στον βαθμό φυσικά που αυτό είναι δυνατό. Να υπάρχει πλήρης και διαρκής αξιολόγηση, να γίνονται διαρκώς σεμινάρια και να επισημαίνονται τα λάθη στους διαιτητές. Κι αν παρατηρηθεί το φαινόμενο ένας διαιτητής να έχει συνεχόμενες κακές εμφανίσεις, τότε να παύεται από τους ορισμούς για ένα διάστημα ώστε να επιμορφωθεί εκ νέου, να βελτιωθεί και αν επανέλθει σε καλύτερη κατάσταση. Κι οι διαιτητές είναι μέρος του αγώνα και του αθλήματος, οπότε όταν μιλάμε για ποιότητα εντός παρκέ φυσικά συμπεριλαμβάνουμε κι αυτούς». 

- Είναι τόσο απλό;

Δεν είπα ότι είναι απλό, ούτε εννοώ πως δια μαγείας θα αποκτήσουμε τους καλύτερους διαιτητές στην Ευρώπη. Φυσικά όλα αυτό θα πάρει χρόνο. Από το τίποτα που υπάρχει ως σήμερα όμως, μια κίνηση εξέλιξης και βελτίωσης είναι σίγουρα ένα βήμα προς τα μπροστά για να γίνει καλύτερη η κατάσταση στην Ελλάδα. Δεν ονειροβατώ: πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα διαμαρτύρονται για τις διαιτητικές αποφάσεις. Δεν μπορείς να το αναιρέσεις αυτό. Μπορείς όμως να δείξεις σε όλους πως εργάζεσαι για να μειωθούν τα προβλήματα και κατ΄επέκταση να είναι όλα καλύτερα». 

- Υπάρχει κάτι που σε έχει προβληματίσει αυτό το δίμηνο;

«Τα προβλήματα που υπάρχουν στον χώρο του μπάσκετ είναι γνωστά εν πολλοίς. Τώρα είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ακόμη περισσότερα. Όλα αυτά τα χρόνια διαβάζαμε για αλλαγή σκηνικού και για νέα δεδομένα, αλλά στη βάση του πράγματος, δεν βλέπω να έχει αλλάξει κάτι. Ο ερασιτεχνικός αθλητισμός αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, αδυνατώντας να απεμπλακεί από αυτά. Ήρθε λοιπόν η ώρα η ΕΟΚ να δώσει τη λύση». 

- Σε προσωπικό επίπεδο;

«Έχω ακούσει πράγματα για την απόφασή μου να συμμετάσχω στις εκλογές που με στεναχώρησαν. Το έχω ξαναπεί: ο αθλητισμός δεν είναι πολιτική. Οφείλουμε όλοι να καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι για να βελτιώσουμε την υφιστάμενη κατάσταση, αφήνοντας κατά μέρους τους εγωισμούς και την προσωπική ατζέντα.Η ΕΟΚ έχει ανάγκη από πράξεις, από πρωτοβουλίες. Πρέπει όλοι μαζί, χέρι - χέρι, να τραβήξουμε το μπάσκετ ψηλότερα από εκεί που είναι τώρα».