Στον ...Καιάδα της διαιτησίας οι 40αρηδες, στον "αφρό" οι 80αρηδες...

 

Είναι απόλυτα σαφές και ξεκάθαρο ότι... τον Κώστα Ρήγα τον σεβόμαστε για τις γνώσεις και την εμπειρία του, καθώς ήταν από τους λίγους που έκανε το χόμπι του επάγγελμα. 

Και βεβαίως, τον θέλουμε κοντά στην ελληνική διαιτησία και στους Έλληνες διαιτητές, διότι μπορεί να τους μεταλαμπαδεύσει όλα τα παραπάνω. Όμως, το να γίνεται υπερ-παρατηρητής και να αξιολογεί τους διαιτητές στα παιχνίδια, δείχνει τη "φτώχεια" της διοίκησης Λιόλιου στον τομέα της διαιτησίας...

Όταν παράγοντες ομιλούν για φρέσκα πρόσωπα και νέες ιδέες δεν είναι δυνατό να επιστρατεύουν τον Κώστα Ρήγα και να τον στέλνουν στα ματς του Αμαρουσίου, Πανιωνίου και Πρωτέα ως supervisor...

Ο Κώστας Ρήγας ήταν από τους κορυφαίους διαιτητές και παράγοντες στην Ευρώπη και ο τομέας του είναι ένα κομμάτι της εκπαίδευσης. Το σώμα παρατηρητών πρέπει να στηρίζεται σε πρόσωπα αξιόλογα και με εμπειρία, αλλά κυρίως σε μια ηλικία που να είναι πι κοντά με τη διαιτητική πραγματικότητα.

Το να ανατρέχουμε 10 χρόνια πριν δείχνει την απόλυτη "φτώχεια" το διαιτητικό δυναμικό και αποδεικνύει ότι ο Βαγγέλης Λιόλιος στην πρώτη θητεία του ήταν απλά ένας παρατηρητής και τίποτα παραπάνω...