Ο Β. Λιόλιος επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο της διαιτησίας; (άλλα έλεγε 3,5 χρόνια τώρα κι άλλα λέει τώρα...)

 


Η αιφνίδια και πρωτοφανής διαμάχη... μεταξύ της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης και της Ομοσπονδίας Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Ελλάδας έχει δημιουργήσει εύλογα ερωτήματα και έντονες αντιδράσεις στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ. 


Ο Βαγγέλης Λιόλιος, πρόεδρος της ΕΟΚ, φέρεται να έχει υιοθετήσει μια επιθετική στάση απέναντι στη διοίκηση της ΟΔΚΕ, χωρίς προφανή λόγο, προκαλώντας εύλογες απορίες για τα κίνητρά του και τις επιπτώσεις αυτής της αντιπαράθεσης.


Το αποκορύφωμα αυτής της κρίσης σημειώθηκε όταν η ΕΟΚ απέκλεισε την ΟΔΚΕ από τις συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας (ΚΕΔ), στερώντας της το δικαίωμα συμμετοχής στις διαδικασίες ορισμού των διαιτητών. Αυτή η εξέλιξη δημιουργεί σοβαρά ζητήματα διαφάνειας και αξιοπιστίας, καθώς οι διαιτητές πλέον ορίζονται αποκλειστικά από τα διορισμένα μέλη της ΚΕΔ, χωρίς την παρουσία της ΟΔΚΕ. Αυτή η κατάσταση, που διαρκεί εδώ και σχεδόν δύο μήνες, έχει επισημανθεί και από την ΚΑΕ Παναθηναϊκός σε επίσημη επιστολή της, προσθέτοντας ακόμη μεγαλύτερη ένταση στη διαμάχη.


Το ερώτημα που ανακύπτει είναι σαφές: «Τις πταίει;» Η φράση αυτή, δανεισμένη από το εμβληματικό άρθρο του Χαρίλαου Τρικούπη το 1874, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Γιατί οι σχέσεις της ΕΟΚ και της ΟΔΚΕ οδηγήθηκαν σε αυτό το αδιέξοδο; Ποια ήταν η αφορμή που προκάλεσε αυτή την ανατροπή στη μέχρι πρότινος αγαστή συνεργασία των δύο πλευρών;


Η ένταση κορυφώθηκε με τις δημόσιες τοποθετήσεις του Βαγγέλη Λιόλιου, ο οποίος, κατά τη διάρκεια του final-8 στην Κρήτη, δήλωσε πως αντιμετωπίζει «προσωπικό πρόβλημα» με την ΟΔΚΕ και ότι θα την «τελειώσει». Τέτοιες δηλώσεις, από έναν θεσμικό παράγοντα, επιβεβαιώνουν ότι η ρήξη δεν αφορά μόνο οργανωτικά ή λειτουργικά θέματα, αλλά έχει και βαθύτερες διαστάσεις.


Αξίζει να σημειωθεί πως οι σχέσεις ΕΟΚ-ΟΔΚΕ διαταράχθηκαν από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η νέα ΚΕΔ και ο σύμβουλος διαιτησίας. Με την αποχώρηση των Σχινά και Μουζάκη και την παρουσία των Κορομηλά και Πηλοΐδη. Έτσι, γεννώνται ερωτήματα σχετικά με το αν αυτοί οι δύο πρώην παράγοντες είχαν μερίδιο ευθύνης στη σύγκρουση. Είναι αδιανόητο πως για 3,5 χρόνια ο Βαγγέλης Λιόλιος επαινούσε τη λειτουργία της ΟΔΚΕ και την προσφορά του Παντελή Ελευθεριάδη, για να αλλάξει ξαφνικά στάση και να στραφεί εναντίον της ΟΔΚΕ. Επιπλέον, είναι αξιοσημείωτο πως πριν τις εκλογές της ΟΔΚΕ, κατά τη διάρκεια παρουσίας του στη ΓΣ, ο ίδιος ο Λιόλιος δήλωνε δημόσια ότι οι δύο οργανισμοί «πάνε χέρι-χέρι», για να ανατρέψει πλήρως τη θέση του λίγους μήνες αργότερα.


Η κατάσταση αυτή εγείρει ερωτήματα περί ειλικρίνειας και συνέπειας. Ποιος ή ποιοι είναι υπεύθυνοι για αυτή την κρίση; Γιατί διαταράχθηκε η ισορροπία μεταξύ των δύο θεσμών; Υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από αυτή την κόντρα; Υπονοεί η στάση του Λιόλιου μια προσπάθεια απόλυτου ελέγχου της διαιτησίας; Υπάρχει ενδεχόμενο να επιδιώκει η ΕΟΚ να ελέγξει πλήρως συγκεκριμένες συμφωνίες, χορηγούς ή ακόμα και δικές της εμφανίσεις;


Αυτά είναι ερωτήματα που απαιτούν ξεκάθαρες απαντήσεις. Ο Βαγγέλης Λιόλιος οφείλει να δώσει εξηγήσεις και να εξηγήσει δημόσια τη μεταστροφή του. Η ελληνική διαιτησία δεν μπορεί να λειτουργεί σε καθεστώς αβεβαιότητας και εσωτερικών συγκρούσεων. Οι φίλαθλοι, οι ομάδες και όλοι οι εμπλεκόμενοι αξίζουν διαφάνεια και αξιοπιστία στη διαιτησία και στη διοίκηση του ελληνικού μπάσκετ.


Το ελληνικό μπάσκετ δεν αντέχει άλλες εσωτερικές διαμάχες. Η ΕΟΚ και η ΟΔΚΕ οφείλουν να βρουν κοινό έδαφος συνεργασίας και να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους, με μοναδικό γνώμονα το καλό του αθλήματος. Η επόμενη κίνηση ανήκει στον Βαγγέλη Λιόλιο: θα συνεχίσει την αντιπαράθεση ή θα επιδιώξει τη λύση του αδιεξόδου;

Νεότερη Παλαιότερη