Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Διαιτητών Καλαθοσφαίρισης Αθήνας... βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα κύμα αρνήσεων στις προσκλήσεις που απέστειλε για τη σημερινή εκδήλωση των 50 χρόνων του. Η κατάσταση έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στον χώρο της διαιτησίας, καθώς πολλοί θεωρούν ότι η επιλογή κάποιων προσκεκλημένων δεν τιμά την ιστορία και τις προσωπικότητες που προσέφεραν ουσιαστικά στην ελληνική διαιτησία και κατ' επέκταση στο μπάσκετ.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, πληροφορίες αναφέρουν ότι την τελευταία στιγμή προσκλήθηκε ο Νίκος Παπαδημητρίου, μια εξέχουσα φυσιογνωμία της ελληνικής διαιτησίας. Ο Παπαδημητρίου ξεκίνησε την πορεία του το 1978 ως διαιτητής του Συνδέσμου Αττικής, ενώ από το 1990 έως το 2010 υπήρξε διεθνής διαιτητής. Παράλληλα, διατέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Αττικής, αλλά και πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας της ΕΟΚ, θέση από την οποία εργάστηκε σκληρά για την εξέλιξη των νεαρών διαιτητών.
Ειδικά κατά τη θητεία του στην ΚΕΔ/ΕΟΚ, έριξε μεγάλο βάρος στην ανάδειξη νέων ταλέντων της διαιτησίας, πάντα σε συνεργασία με τον Κυριάκο Ταβουλαρέα, την τότε διοίκηση της ΟΔΚΕ και προσωπικότητες όπως ο Παναγιώτης Νταβάρης και ο Παντελής Ελευθεριάδης. Χάρη στις πρωτοβουλίες του, αρκετοί νεαροί διαιτητές, όπως ο Τσολάκος και ο Ζακεστίδης, βρήκαν τον δρόμο τους στη διαιτησία, παρά τις αντιδράσεις ορισμένων παραγόντων που σήμερα, ειρωνικά, βρίσκονται στη λίστα των τιμώμενων προσώπων.
Αυτό ακριβώς το στοιχείο φαίνεται πως έχει προκαλέσει τις μεγαλύτερες αντιδράσεις. Πολλοί εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για την επιλογή να προσκληθούν και να τιμηθούν παράγοντες που είχαν σταθεί εμπόδιο στην πρόοδο της ελληνικής διαιτησίας, την ίδια στιγμή που σημαντικές προσωπικότητες, είτε αγνοήθηκαν, είτε προσκλήθηκαν καθυστερημένα και χωρίς τον απαιτούμενο σεβασμό.
Η έλλειψη σεβασμού στην ιστορία που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη εκδήλωση δεν περνά απαρατήρητη από τον χώρο της ελληνικής διαιτησίας. Οι διαιτητές, πέρα από άριστοι γνώστες των κανονισμών, οφείλουν να διαθέτουν και ένα ήθος που να αντανακλά τις αξίες του αθλήματος. Όταν η ιστορία παραποιείται ή όταν παραγνωρίζονται άνθρωποι που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην ανάπτυξη της διαιτησίας, δημιουργείται ένα κλίμα απογοήτευσης και απαξίωσης, που μόνο αρνητικές συνέπειες μπορεί να έχει για το μέλλον.
Η εκδήλωση των 50 χρόνων του ΣΕΔΚΑ, αντί να αποτελέσει μια γιορτή ενότητας και αναγνώρισης, φαίνεται να εξελίσσεται σε ένα πεδίο αντιπαραθέσεων, όπου οι επιλογές των διοργανωτών έχουν διχάσει την κοινότητα των διαιτητών. Οι αρνήσεις που πέφτουν βροχή στις προσκλήσεις του Διοικητικού Συμβουλίου είναι ένα ηχηρό μήνυμα πως η ελληνική διαιτησία δεν ξεχνά και δεν συγχωρεί εύκολα τις αδικίες.