Βαρύγδουπος και απλώς επικοινωνιακός... αποδεικνύεται ο στόχος περί ανάπτυξης του αθλήματος για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης.
Αλλά τι είδους ανάπτυξη είναι η απόφαση για τη νέα ελληνοποίηση αλλοδαπού παίκτη, όταν με αυτήν την απόφαση δηλώνεται, εμμέσως πλην σαφώς, η στασιμότητα της αθλητικής δημιουργίας και η ανεύθυνη αδιαφορία για την παροχή ευκαιριών αγωνιστικής συμμετοχής σε νέους Έλληνες καλαθοσφαιριστές (π.χ. συμμετοχή αλλοδαπών αθλητών σε όλα τα εθνικά πρωταθλήματα);
Η Εθνική Ομάδα, η αυθεντική εικόνα και έκφραση του ελληνικού μπάσκετ, δεν επιτρέπεται να υποβαθμίζεται στο επίπεδο μιας ΚΑΕ που αναζητεί αγωνιστικές λύσεις σε αλλοδαπούς παίκτες, χωρίς καμία απολύτως σχέση με την ελληνική καταγωγή των αθλητών.
Η ανάδειξη και η διεθνής καταξίωση του ελληνικού μπάσκετ βασίστηκαν στους Έλληνες παίκτες και όχι στην εύκολη και ανεύθυνη λύση των ελληνοποιήσεων. Δυστυχώς, όμως, ο στόχος της ανάπτυξης του ελληνικού μπάσκετ φαίνεται ότι εξαντλείται στον χαρακτήρα της επικοινωνιακής εκμετάλλευσης, αντί να προκαλεί ουσιαστικό και σοβαρό ενδιαφέρον από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΟΚ. Τι κρίμα, τι ντροπή! Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η ΕΟΚ φαίνεται να οδεύει σταθερά προς την επιλογή του Ναϊτζέλ Γουίλιαμς-Γκος, μετά την αποτυχία με τους Κέντρικ Ναν και Τζέριαν Γκραντ.
Το αποτέλεσμα αυτής της αρνητικής και καταστροφικής πρακτικής της ΕΟΚ είναι ότι, ενώ τα προηγούμενα χρόνια το ελληνικό ποδόσφαιρο βρισκόταν στη σκιά του ελληνικού μπάσκετ (της «Επίσημης Αγαπημένης»), πλέον συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η άρνηση της αγωνιστικής εξέλιξης νέων Ελλήνων καλαθοσφαιριστών οδηγεί το άθλημα σε απαξίωση και υποβάθμιση.
Αναρτήσεις
